پرندگان دزد که غذا می‌دزدند، در حال گسترش یک نوع آنفولانزای مرگبار هستند

1

پرندگان دریایی که با چالش‌های بقای نسل مواجه هستند، از جمله آنفولانزای پرندگان، زندگی جذاب‌تری نسبت به آنچه تصور می‌کردیم دارند. امواج قدرتمند دریا تنها دشمنانی نیستند که این موجودات شجاع با آنها می‌جنگند.

پرندگان دزد آسمان – مانند پرندگان گانِت، سُکوآ و مرغان دریایی – به طور مداوم این پرندگان را غافلگیر کرده و با دزدی غذا، نیاز خود به غذا را رفع می‌کنند. این رفتار عجیب که کلپت‌پرازیتیسم نام دارد، بخشی طبیعی از دنیای پرندگان است.

نوع مرگبار آنفولانزای پرندگان

دنیای حیوانات پر از هیجان است، اما آیا تاکنون به پیامدهای منفی این استراتژی‌های بقای افراطی فکر کرده‌اید؟

همانطور که مشخص شده، دزدیدن غذا در دریا خطرناک‌تر از آن چیزی است که به نظر می‌رسد. اغلب اوقات، این پرندگان دزد با یک نوع مرگبار از آنفولانزای پرندگان مواجه می‌شوند که در سال‌های اخیر باعث هراس جهانی شده است.

پرندگان دزد آسمان

تصور کنید – شما یک پرنده دریایی هستید که از یک شکار سخت بازگشته‌اید و شکمتان پر از غذا برای جوجه‌های کوچک‌تان است. اما یک مشکل وجود دارد – باید از پرندگان دزد آسمان که با خوشحالی غذای به سختی بدست‌آمده‌ی شما را می‌ربایند، پیشی بگیرید.

این واقعیت روزمره زندگی پرندگان دریایی است. مطمئناً، آزاردهندگان آن‌ها می‌توانند برای خودشان غذا شکار کنند، اما چرا وقتی می‌توانند به سادگی سرقت کنند، زحمت بکشند؟

زندگی این پرندگان دریایی برای سلامت اکوسیستم‌های دریایی فوق‌العاده حیاتی است. پرندگان دریایی در تمامی اقیانوس‌ها پراکنده‌اند و فضولات آن‌ها باعث شکل‌گیری خاک و جوامع گیاهی در بسیاری از جزایر می‌شود.

با این حال، از ۳۶۲ گونه پرنده دریایی در جهان، ۱۵۵ گونه در آستانه انقراض قرار دارند.

تهدیداتی که پرندگان دریایی با آن مواجه هستند

پرندگان دریایی عمر طولانی دارند و هر یک یا دو سال یک جوجه را بزرگ می‌کنند، که این امر باعث می‌شود بهبود جمعیت پس از کاهش به شدت کند باشد.

تهدیداتی که با آن روبرو هستند متعدد و جدی است – از شکارچیان مهاجم و ماهیگیری بیش از حد گرفته تا تغییرات اقلیمی و از دست دادن زیستگاه. تهدیدی که ممکن است ضربه نهایی به برخی از گونه‌ها باشد، بیماری است.

طبق تحقیقاتی که در ژورنال Conservation Letters منتشر شده، نوع جدید ویروس آنفولانزای پرندگان به طور خاص کشنده است و میلیون‌ها پرنده را در سراسر جهان به کام مرگ کشانده است.

این نوع بسیار پاتوژنیک از آنفولانزای پرندگان (HPAI) H5N1 2.3.4.4b به دلیل سرعت گسترش و توانایی آلوده کردن و کشتن پستانداران دریایی به ویژه نگران کننده است.

پرندگان دزد و آنفولانزای پرندگان

تحقیقات نشان داده‌اند که پرندگانی که به دزدی غذا مشغول هستند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به این ویروس مرگبار قرار دارند.

دانشمندانی که در این تحقیق همکاری کرده‌اند، تصویر تاریکی ترسیم کرده‌اند. هنگامی که یک پرنده سکوآ با اذیت کردن یک گانت، او را مجبور به بازگرداندن غذای خود می‌کند، سکوآ نمی‌داند که نه تنها غذای او را می‌بلعد، بلکه ویروسی را که در بزاق گانت مخفی شده نیز می‌بلعد.

پرندگان دزد که سریع و گسترده حرکت می‌کنند، می‌توانند به سرعت گسترش ویروس آنفولانزا را تشدید کنند. این وضعیت ممکن است منجر به شیوع در جمعیت‌های جدید یا مکان‌هایی شود که فاصله زیادی با یکدیگر دارند.

دانشمندان شواهد نگران‌کننده‌ای از این رفتار مشاهده کرده‌اند و پرندگان سکوآ از اولین پرندگان بودند که در مکان‌های جدید به عفونت H5N1 مبتلا شدند.

سفرهای پرندگان گانت

پرندگان گانت که به خاطر کیسه‌های قرمز چشمگیر خود شناخته می‌شوند، اغلب هزاران کیلومتر (بیش از ۶۲۰۰ مایل) در اقیانوس‌ها سفر می‌کنند. سفرهای آن‌ها که با توقف در جزایر مختلف انجام می‌شود، فرصت‌های فراوانی برای مواجهه و احتمالاً آلوده کردن سایر پرندگان دریایی ایجاد می‌کند.

اگرچه ویروس اکنون در بسیاری از نقاط جهان گسترش یافته، اما برخی از مناطق هنوز دست‌نخورده باقی مانده‌اند. اما تا کی؟

ما می‌توانیم از پرندگان سکوآ، گانت و مرغان دریایی آلوده به عنوان سیستم‌های هشداردهنده اولیه برای اطلاع از زمان رسیدن ویروس استفاده کنیم.

کنترل شیوع آنفولانزا در پرندگان دریایی

با گسترش سریع ویروس HPAI در میان جمعیت پرندگان دریایی، اقدامات فوری برای کاهش اثرات آن ضروری است.

حامیان محیط زیست خواستار نظارت بیشتر بر کلنی‌های پرندگان دریایی هستند و استفاده از ردیابی ماهواره‌ای برای درک بهتر حرکات پرندگان آلوده و مدیریت پیشگیرانه نقاط احتمالی شیوع را پیشنهاد می‌کنند.

علاوه بر این، سازمان‌های حفاظت از محیط زیست بر روی اقدامات امنیت زیستی متمرکز شده‌اند که هدف آن کاهش انتقال ناشی از انسان و محدود کردن تعامل بین ماکیان اهلی و پرندگان وحشی است.

آموزش عمومی نقش حیاتی دارد و آگاهی‌رسانی در مورد پیشگیری از انتشار بیماری و حفاظت از سلامت پرندگان و انسان را افزایش می‌دهد.

نقش همکاری بین‌المللی

مقابله با تهدید آنفولانزای پرندگان نیازمند همکاری میان کشورها است و این امر منعکس‌کننده ماهیت جهانی الگوهای مهاجرت پرندگان دریایی است.

سازمان‌های بین‌المللی مانند BirdLife International و برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد با هم کار می‌کنند تا استراتژی‌های جهانی را که تلاش‌های حفاظتی را با مدیریت بیماری‌ها هماهنگ می‌کنند، توسعه دهند.

کشورها تشویق می‌شوند تا داده‌ها، یافته‌های تحقیقاتی و منابع خود را برای مقابله مشترک با این تهدید فراگیر به اشتراک بگذارند.

با ترویج همکاری، جامعه بین‌المللی می‌تواند توانایی خود را برای پاسخ موثر افزایش داده و به سوی تأمین آینده‌ای سالم‌تر برای جمعیت پرندگان دریایی سیاره زمین پیش رود.

این مطالعه در ژورنال Conservation Letters منتشر شده است.