به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،

تحولات اخیر در جنوب سوریه نشان از آغاز مرحله‌ای جدید و خطرناک از مداخله رژیم اسرائیل دارد که این بار با سوءاستفاده از طایفه دروزی و به بهانه حمایت از اقلیت‌ها انجام می‌شود. اقلیت دروزی‌های سوریه مدت‌هاست با اقلیت بدوی سوریه درگیر بوده‌اند. دولت انتقالی سوریه به ریاست احمد الشرع، برای کنترل اوضاع و ایجاد آرامش نیروهایی را به استان «سویدا» اعزام کرد اما نیروهای افراطی اسلام‌گرای وابسته به دولت مرکزی وضع را پیچیده‌تر کرد‎ند. برخی از این نیروها در جریان عملیات، غیرنظامیان دروزی را کشتند. این اقدامات باعث شد‌ درگیری‌ها در استان سویدا گسترش پیدا کند و تعداد زیادی از شهروندان دروزی و نیروهای مسلح وابسته به دولت انتقالی کشته ‌شوند.

از زمان سقوط بشار اسد، دروزی‌ها در برابر تلاش‌های دولت برای تحمیل حاکمیت بر جنوب سوریه مقاومت کرده‌اند. در حالی که جناح‌های دروزی در سوریه در رویکرد خود نسبت به مقامات جدید، از احتیاط تا رد کامل، متفاوت هستند اما در مجموع بسیاری از آنها با حضور امنیتی سوریه در سویدا مخالف‌اند و در برابر ادغام در ارتش سوریه نیز مقاومت کرده‌اند.

دولت انتقالی دمشق، اقدامات علیه دروزی‌ها در منطقه را محکوم کرده‌ و خواستار آتش‌بس در استان سویدا شده‌ اما دروزی‌ها به‌‎شدت نسبت به نیروهای دولت مرکزی بدبین هستند و معتقدند‌ نیروهای دولت مرکزی اقدامات عامدانه‌ای برای قتل‌عام و سرکوب اقلیت دروزی انجام داده است. اگرچه دولت انتقالی سوریه همواره تأکید کرده همه اقلیت‌های سوریه از‌جمله کردها، علوی‌ها و دروزی‌ها را به رسمیت می‌شناسد و قصد دارد یک حکومت فراگیر برای همه شهروندان سوریه تشکیل دهد، اما در عمل نیروهای افراط‌گرای وابسته به حکومت جدید با اقلیت‌ها درگیر شده‌اند.

دروزی‌ها یک اقلیت مذهبی-فرهنگی در خاورمیانه هستند که با جمعیتی حدود ۱.۵ میلیون نفر، عمدتا در لبنان، سوریه، اسرائیل و بخش‌هایی از اردن زندگی می‌کنند. حدود ۱۴۵ هزار دروزی در داخل اسرائیل و بلندی‌های جولان اشغالی زندگی می‌کنند و حدود ۱.۶ درصد از جمعیت اسرائیل را تشکیل می‌دهند. دروزی‌ها به‌ دلیل جمعیت کم و پراکندگی جغرافیایی، به‌‎ عنوان اقلیتی مذهبی در کشورهای محل سکونت خود با چالش‌هایی مواجه‌اند.

دروزی‌ها یک گروه مذهبی و قومی عرب متمایز از بلندی‌های جولان در شمال سرزمین اشغالی فلسطین، جنوب سوریه و لبنان هستند. مذهب آنها 

به‌ عنوان شکلی از اسلام شیعه تکامل یافته، اما آنها خود را مسلمان نمی‌دانند و دروز را یک دین مستقل معرفی می‌کنند. این گروه پیرو شاخه‌ای از اسلام است که اجازه هیچ‌گونه تغییر دین (نه ورود به آن و نه خروج از آن) و ازدواج با غیر‌دروزی‌ها را نمی‌دهد.

در سوریه، جامعه دروزی در سه استان جنوب (سویدا، درعا و قنیطره) نزدیک به بلندی‌های جولان که توسط اسرائیل اشغال شده‌ است، متمرکز هستند. بیشتر دروزی‌های ساکن در جولان خود را سوری می‌دانند و هنگام تصرف منطقه توسط اسرائیل، پیشنهاد تابعیت اسرائیلی را رد کردند. به کسانی که تابعیت را نپذیرفتند، کارت اقامت اسرائیلی داده شد، اما آنها شهروند اسرائیلی 

محسوب نمی‌شوند.

اسرائیل مدعی است «برای نجات برادران دروزی‌مان و‌ نابودی باندهای وابسته به رژیم سوریه» وارد عمل شده و در حمایت از جمعیت اقلیت دروزی سوریه به دمشق حمله کرده است و تا تأمین امنیت کامل آنها حملات به سوریه را ادامه خواهد داد. حملات اسرائیل به دمشق، در ادامه حملاتی است که اسرائیل پس از سقوط حکومت بشار اسد علیه خاک سوریه آغاز کرده‌ است. در این مدت، اسرائیل سرزمین‌هایی از سوریه را تصرف کرده و بخش‌های مهمی از توان نظامی سنگین ارتش سوریه را در حملات هوایی از بین برده‌ است.

اسرائیل ادعا می‌کند حملات به سوریه با هدف حمایت از جمعیت اقلیت دروزی سوریه انجام می‌شود، اما بسیاری از دروزی‌های سوریه با دخالت خارجی در امور سوریه مخالف هستند. به ‎صورت سنتی جمعیت دروزی سوریه بسیار ملی‌گرا هستند و هرچند در هفته‌های اخیر وارد نبردی خونین با نیروهای دولت مرکزی شده‌اند، اما اغلب شیوخ دروزی درخواستی از اسرائیل برای مداخله نداشته‌اند.

اما دروزی‌ها برای اسرائیل اهمیت دارند. جامعه دروزی در اسرائیل جایگاه ویژه‌ای داشته و برخلاف بسیاری از جوامع عربی، بیشتر دروزی‌ها خود را اسرائیلی می‌دانند و به دولت اسرائیل وفادار هستند. این وفاداری از طریق خدمت اجباری مردان دروزی در نیروهای دفاعی اسرائیل نشان داده می‌شود. آنها حضوری پررنگ در ارتش اسرائیل دارند. مشارکت بالای آنها در نیروهای دفاعی اسرائیل آنها را به یک نیروی تأثیرگذار برای امنیت ملی اسرائیل تبدیل کرده است. حمایت اسرائیل از دروزی‌ها، به‌ویژه در سوریه یک حرکت استراتژیک تلقی می‌شود. این حمایت به اسرائیل کمک می‌کند متحدان منطقه‌ای پیدا کند.

مداخلات اسرائیل در سوریه به بهانه حمایت از اقلیت دروزی، از فروپاشی حکومت بشار اسد آغاز شد. از همان زمان رهبران دروزی نسبت به این بهانه‌جویی برای تصرف خاک سوریه و حمله به این کشور انتقاد کرده‌اند. در میان دروزی‌ها در مورد تعلق خاطر به منطقه ازجمله همکاری با اسرائیل اختلاف‌نظرهایی وجود دارد.

ولید جنبلاط، رئیس سابق حزب سوسیالیست ترقی‌خواه لبنان و رهبر جامعه دروزی این کشور بر این باور است که «اسرائیل از دروزی‌های سویدا محافظت نمی‌کند، بلکه برخی افراد ضعیف‌النفس و ناآگاه را با ادعای محافظت از آنها جذب خودش می‌کند. باید گفت‌وگوی گسترده‌ای با بازیگران و شخصیت‌های صاحب نفوذ در سویدا آغاز کنیم. پروژه‌ای که دشمن صهیونیستی طراحی کرده، خطرناک است و می‌خواهد عده‌ای را که اراده ضعیفی دارند، به جنگ داخلی بکشاند. همه می‌دانند اگر در این دام دشمن بیفتیم، چه‌ بلایی سرمان می‌آید».

مداخله اسرائیل اما فراتر از حملات هوایی به سوریه است و نشانه‌هایی از شکل‌گیری یک پروژه امنیتی طایفه‌ای دارد که می‌تواند به تجزیه اجتماعی و سیاسی سوریه منجر شود. عبور ده‌ها نفر از دروزیان سرزمین‌های اشغالی به خاک سوریه، با فراخوان‌های آشکار رهبران مذهبی طایفه دروزی در فلسطین اشغالی همراه بود. هم‌زمان با این تحرکات، جنگنده‌های اسرائیلی مواضع حساسی را در نزدیکی وزارت دفاع سوریه در دمشق هدف قرار دادند؛ اقدامی که پیام روشنی برای رهبری سوریه داشت. جنوب سوریه در آستانه تبدیل‌شدن به میدان تقابل جدیدی میان سوریه و اسرائیل است؛ احیای سناریوی قدیمی تجزیه از طریق ایجاد کانون‌های طایفه‌ای مستقل که به‌‌طور مستقیم با اسرائیل در تماس و هماهنگی خواهند بود. خطرناک‌ترین سناریو، تشکیل هسته‌های مسلح دروزی وفادار به اسرائیل در جنوب سوریه است. این امر می‌تواند به درگیری‌های داخلی دامن زده و ثبات منطقه را بیش از گذشته تهدید کند. تحولات اخیر در سویدا آغاز فصلی جدید از مداخلات آشکار اسرائیل در سوریه، با ابزار اقلیت‌سازی و تضعیف حاکمیت ملی این کشور است. پاسخ احتمالی حاکمان سوریه، تعیین‌کننده معادله درگیری آینده خواهد بود.

 

آخرین اخبار روزنامه را از طریق این لینک پیگیری کنید.

source

توسط argbod.ir

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *