یکم– داستان خودروسازها در این روزها موجی از تعجب را در میان آگاهان و ناظران برانگیخته است. داستان این است که کارخانه خودروسازی ایرانخودرو بدون توجه به دستورهای سازمان حمایت و نیز شورای رقابت اقدام به افزایش قیمت خودروهای خود کرده است.
خب این کار ایرانخودرو مگر همان کاری نیست که یخچالسازها، تلویزیونسازها، تولیدکنندگان پوشاک و پارچه، تولیدکنندگان ماست و شیر و پنیر و فولاد و… انجام داده و میدهند. بله کاری که کارخانه خودروساز انجام داده تفاوتی با گران کردن کالاهای دیگر ندارد.
دوم– پس چرا حسین فرهیدزاده، رییس سازمان حمایت مصرفکنندگان و تولیدکنندگان نیز که مسوولیت نظارت بر اجرای صحیح قیمتگذاریها را برعهده دارد، در واکنش به اقدام ایرانخودرو گفته است: «هرگونه افزایش قیمت بدون مجوز وزارت صمت، گرانفروشی تلقی میشود. در دستورالعملها هیچ بند یا تبصرهای وجود ندارد که به خودروساز اجازه دهد بهطور مستقل قیمتها را افزایش دهد. » این را باید از وی و رییس شورای رقابت پرسید و نیز از وزارت صمت و دیگر نهادهایی که هرکدام به شکلی و از راهی خود را به خودروسازی سنجاق کردهاند. ما از این سازمان میپرسیم آیا کارخانه ایرانخودرو بازهم دولتی است که شما بخواهید از قانونهای تاریخ گذشته استفاده کرده و این کارخانه را وادار کنید از قانونی که دیگر مشمول این بنگاه نمیشود چشم بسته اطاعت کند. این کارخانه همانند کارخانههای تولیدکننده لبنیات و نیز فولاد و نیز پتروشیمی است و نمیتوان با چوب قانون بر بدن آن تازیانه زد.
سوم-حالا باید چه کرد؟ بهترین و خردمندانهترین کار این است که ایرانخودرو به دلیل اینکه یک بنگاه غیردولتی است از قانون منسوخ قیمتگذاری دولتی رها شود و اجازه داده شود کار خود را کند. در بهترین حالت میتوان واردات خودرو را آسان کرد تا با این بنگاه رقابت کند.
جهان صنعت
source