بحران هدررفت مواد غذایی

1

آمریکا، کشوری با تأثیرگذاری جهانی، در زمینه تولید ضایعات مواد غذایی نیز رتبه بالایی دارد. در سال ۲۰۱۶، دولت فدرال هدف بلندپروازانه‌ای تعیین کرد که تا سال ۲۰۳۰ هدررفت مواد غذایی را به نصف کاهش دهد. اما یافته‌های اخیر نشان می‌دهد که فاصله زیادی بین این اهداف و پیشرفت واقعی وجود دارد.

هدررفت مواد غذایی همچنان ادامه دارد

با وجود این اهداف، ایالات متحده همچنان در میان سه کشور اول دنیا از نظر هدررفت مواد غذایی قرار دارد. هدف این بود که میانگین هدررفت به ۷۴ کیلوگرم برای هر نفر تا سال ۲۰۳۰ کاهش یابد، اما پیشرفت در این زمینه متوقف شده است.

روند رو به رشد هدررفت مواد غذایی

مطالعه‌ای جدید که توسط محققان دانشگاه کالیفرنیا، دیویس انجام شده، حقیقتی نگران‌کننده را آشکار کرده است: از سال ۲۰۱۶ تاکنون، میزان هدررفت مواد غذایی به ازای هر نفر به جای کاهش، افزایش یافته است.

به گفته دکتر سارا کاکادلیس، پژوهشگر فوق‌دکتری در دپارتمان علوم و فناوری مواد غذایی دانشگاه کالیفرنیا:
«فقط پنج سال تا سال ۲۰۳۰ باقی مانده و این موضوع بسیار نگران‌کننده است که پیشرفت کمی داشته‌ایم. سیاست‌های جامع‌تری باید در اسرع وقت اجرا شوند.»

تفاوت بین سیاست‌های ایالتی و فدرال

این مطالعه به عدم هماهنگی میان سیاست‌های ایالتی و اهداف فدرال پرداخته است. تصمیم‌گیری در مورد اجرای سیاست‌ها بر عهده ایالت‌های مختلف است.

اکثر سیاست‌های ایالتی به روش‌هایی مانند کمپوست‌سازی و هضم بی‌هوازی متمرکز هستند، یعنی تمرکز بیشتر بر بازیافت و کمتر بر پیشگیری و نجات غذا.

به گفته کاکادلیس:
«به جای بازیافت مواد غذایی اضافی، باید هرچه بیشتر آن‌ها را به جمعیت‌های نیازمند منتقل کنیم.»

تعریف جدید EPA از هدررفت مواد غذایی

در سال ۲۰۲۱، آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده (EPA) تعریف خود از هدررفت مواد غذایی را تغییر داد و بازیافت را از این تعریف حذف کرد.

تأثیر هدررفت مواد غذایی

کمپوست‌سازی یا بازیافت مواد غذایی، هرچند باعث کاهش پسماند دفن‌شده در محل‌های دفن زباله می‌شود، اما منابع مصرف‌شده در تولید غذا را نباید نادیده گرفت.

محققان هشدار داده‌اند:
«وقتی غذا را هدر می‌دهیم، در واقع همه منابعی را که برای تولید آن مصرف شده، از جمله انرژی، آب و کود، هدر می‌دهیم. همچنین، هدررفت مواد غذایی ۸ تا ۱۰ درصد از انتشار گازهای گلخانه‌ای در سطح جهان را تشکیل می‌دهد.»

عدم دستیابی ایالت‌ها به اهداف تعیین‌شده

محققان توانایی ایالت‌ها در کاهش هدررفت مواد غذایی را در چهار حوزه سیاست‌گذاری شامل پیشگیری، نجات، بازتخصیص و بازیافت ارزیابی کردند.

یافته‌ها نشان می‌دهد که سیاست‌های بازیافتی پتانسیل بالایی برای کاهش ضایعات دارند، اما بسیاری از ایالت‌ها هنوز به اهداف خود نرسیده‌اند.

از میان ایالت‌های مختلف، تنها کالیفرنیا، ورمونت و آریزونا در مسیر دستیابی به هدف کاهش قرار دارند.

بر اساس تعریف جدید EPA که بازیافت را در نظر نمی‌گیرد، ایالت‌ها می‌توانند بین ۵ تا ۱۴ کیلوگرم هدررفت غذا را کاهش دهند. با این حال، مقدار هدررفت مواد غذایی تولید شده توسط هر آمریکایی همچنان حدود ۱۴۸ کیلوگرم در سال خواهد بود که دو برابر هدف تعیین‌شده فدرال است.

تمرکز بر پیشگیری از هدررفت

همه‌گیری کووید-۱۹ ممکن است نقشی در افزایش اخیر هدررفت مواد غذایی داشته باشد. در دوران قرنطینه، مردم نسبت به هدررفت غذا محتاط‌تر بودند، اما با بازگشت به زندگی عادی، عادات قدیمی دوباره بازگشته‌اند.

کاکادلیس تأکید کرد:
«وقتی سیاست‌های ایالتی بر بازیافت تمرکز می‌کنند، به راحتی تصور می‌کنیم که مشکل هدررفت مواد غذایی در حال حل شدن است. بازیافت مواد غذایی مهم است، اما تنها راه‌حل نیست و نباید اولویت اول باشد.»

نقش رفتار مصرف‌کننده در کاهش هدررفت

در حالی که سیاست‌ها و تلاش‌های بازیافتی در بحث هدررفت مواد غذایی نقش مهمی دارند، عادات فردی و آگاهی مصرف‌کنندگان نیز در کاهش هدررفت از منبع اهمیت زیادی دارد.

مطالعات نشان می‌دهد که خانوارها بخش قابل توجهی از هدررفت مواد غذایی را به خود اختصاص می‌دهند که اغلب به دلیل خرید بیش از حد، ذخیره‌سازی نامناسب یا درک نادرست از برچسب‌های تاریخ مصرف است.

برای مثال، سردرگمی بین عبارات «بهترین زمان مصرف» و «تاریخ انقضا» باعث می‌شود بسیاری از افراد غذاهای کاملاً قابل استفاده را دور بریزند.

آموزش مصرف‌کنندگان درباره خرید هوشمندانه، برنامه‌ریزی غذایی و تکنیک‌های ذخیره‌سازی می‌تواند تأثیر قابل توجهی داشته باشد. همچنین، ابتکاراتی مانند اپلیکیشن‌های اشتراک مواد غذایی در جامعه و کارگاه‌های آموزشی می‌توانند به خانوارها در کاهش هدررفت و هدایت غذای اضافی به نیازمندان کمک کنند.

با افزایش آگاهی و مجهز کردن مصرف‌کنندگان به ابزارهای عملی، ایالات متحده می‌تواند گام‌های قابل توجهی برای رسیدن به هدف کاهش هدررفت مواد غذایی تا سال ۲۰۳۰ بردارد.
با این حال، بدون تغییرات گسترده در رفتارها، تلاش جمعی برای کاهش هدررفت به نصف ممکن است همچنان دست‌نیافتنی باقی بماند.

مطالعه کامل در مجله Nature Food منتشر شده است.