خوانندگان به اخبار کمتر اعتماد می‌کنند زمانی که هوش مصنوعی در آن دخیل باشد

1

با توجه به این که هوش مصنوعی (AI) به طور فزاینده‌ای در روزنامه‌نگاری ادغام می‌شود، اتاق‌های خبر با چالش دوگانه‌ای روبرو هستند: استفاده مؤثر از این فناوری و در عین حال افشای شفاف دخالت آن به خوانندگان.

تحقیقات جدید از دانشگاه کانزاس (KU) نشان می‌دهد که خوانندگان اغلب نقش هوش مصنوعی در تولید اخبار را منفی ارزیابی می‌کنند، حتی زمانی که آنها به طور کامل از سهم دقیق آن در تولید اخبار آگاه نیستند. این دیدگاه می‌تواند اعتماد آنها به اعتبار اخبار را کاهش دهد.

این مطالعات که به رهبری پژوهشگران آلیسا آپلمان و استیو بیان-ایمه از دانشکده روزنامه‌نگاری و ارتباطات جمعی ویلیام آلن وایت در KU انجام شده است، بررسی می‌کند که چگونه خوانندگان دخالت هوش مصنوعی در مقالات خبری را تفسیر کرده و این امر چگونه بر درک اعتبار اخبار تأثیر می‌گذارد.

عنوان‌های هوش مصنوعی و درک خوانندگان

آپلمان و بیان-ایمه، همراه با همکارانشان هایان جیا از دانشگاه لی‌های و مو وو از دانشگاه ایالتی کالیفرنیا، یک آزمایش انجام دادند تا بررسی کنند که چگونه عناوین مختلف مرتبط با هوش مصنوعی بر خوانندگان تأثیر می‌گذارند.

شرکت‌کنندگان به طور تصادفی یکی از پنج عنوان در یک مقاله در مورد ایمنی شیرین‌کننده مصنوعی آسپارتام را دریافت کردند. این عناوین از “نوشته شده توسط نویسنده کارکنان” تا “نوشته شده توسط هوش مصنوعی” متغیر بودند و در آن‌ها به همکاری یا کمک هوش مصنوعی اشاره شده بود.

پژوهشگران دریافتند که خوانندگان این عناوین را به روش‌های مختلف تفسیر می‌کنند. حتی زمانی که عنوان فقط اعلام می‌کرد “نوشته شده توسط نویسنده کارکنان”، بسیاری از خوانندگان فرض می‌کردند که هوش مصنوعی در تولید مقاله نقش داشته است به دلیل عدم حضور نویسنده انسانی نام‌برده.

شرکت‌کنندگان از دانش قبلی خود برای درک مشارکت احتمالی هوش مصنوعی استفاده کرده و اغلب میزان دخالت آن را بیشتر از آنچه که واقعاً بوده تخمین می‌زدند.

آپلمان توضیح داد: “مردم ایده‌های مختلفی درباره معنای هوش مصنوعی دارند و وقتی ما مشخص نمی‌کنیم که این فناوری چه نقشی ایفا کرده است، مردم فرضیاتی درباره آنچه که فکر می‌کنند انجام داده است، در ذهن خود پر می‌کنند.”

هوش مصنوعی و اعتبار: یک رابطه پیچیده

صرف‌نظر از تفسیرهای مختلف، شرکت‌کنندگان به طور مداوم مقالات خبری را زمانی که معتقد بودند هوش مصنوعی دخیل است، به عنوان کمتر معتبر ارزیابی می‌کردند. این اثر حتی زمانی که عنوان به طور صریح به مشارکت انسان به همراه کمک هوش مصنوعی اشاره می‌کرد، همچنان باقی می‌ماند.

به نظر می‌رسید که خوانندگان در ارزیابی اعتبار مقاله، اهمیت بیشتری به میزان دخالت انسان در مقایسه با هوش مصنوعی می‌دهند.

بیان-ایمه خاطرنشان کرد: “مهم‌ترین مسأله این نبود که آیا هوش مصنوعی یا انسان دخالت داشته است، بلکه این بود که مردم چه مقدار کار انسانی را در نظر می‌گرفتند.”

یافته‌ها بر اهمیت افشای دقیق و شفاف درباره نقش هوش مصنوعی در تولید اخبار تأکید می‌کنند.

در حالی که شفافیت بسیار مهم است، تنها اعلام اینکه از هوش مصنوعی استفاده شده ممکن است کافی نباشد تا نگرانی‌های خوانندگان را کاهش دهد. اگر خوانندگان احساس کنند که هوش مصنوعی نقش بیشتری از انسان داشته است، اعتمادشان به اخبار ممکن است کاهش یابد.

شفافیت و ملاحظات اخلاقی

مطالعات بر لزوم شفافیت بیشتر و بهبود ارتباطات درباره استفاده از هوش مصنوعی در روزنامه‌نگاری تأکید دارند.

جنجال‌های اخیر، مانند ادعاهایی مبنی بر اینکه مجله اسپورتس ایلیستریتد مقالات تولید شده توسط هوش مصنوعی را به عنوان مقالات نوشته شده توسط انسان منتشر کرده، خطرات عدم افشا را برجسته کرده است.

تحقیقات همچنین نشان می‌دهد که خوانندگان ممکن است در زمینه‌هایی که هوش مصنوعی به طور سنتی جایگزین نقش‌های انسانی نشده است، پذیرش بیشتری داشته باشند. به عنوان مثال، توصیه‌های الگوریتمی در پلتفرم‌هایی مانند یوتیوب اغلب به عنوان مفید تلقی می‌شوند نه مزاحم.

اما در زمینه‌هایی مانند روزنامه‌نگاری، جایی که تخصص انسانی به طور سنتی ارزشمند است، معرفی هوش مصنوعی می‌تواند موجب تردید در مورد کیفیت و اصالت کار شود.

بیان-ایمه گفت: “بخشی از چارچوب تحقیقاتی ما همیشه ارزیابی این است که آیا خوانندگان می‌دانند که روزنامه‌نگاران چه کاری انجام می‌دهند.” “و ما می‌خواهیم ادامه دهیم تا بهتر بفهمیم که مردم کار روزنامه‌نگاران را چگونه می‌بینند.”

نیاز به آموزش بهتر خوانندگان

یافته‌های آپلمان و بیان-ایمه نشان می‌دهند که درک خوانندگان از شیوه‌های روزنامه‌نگاری به درستی وجود ندارد. افشاگری‌ها درباره دخالت هوش مصنوعی، اصلاحات، آموزش‌های اخلاقی یا حتی عناوین اغلب به شیوه‌ای متفاوت از آنچه که روزنامه‌نگاران قصد دارند توسط خوانندگان تفسیر می‌شود.

برای پر کردن این شکاف، پژوهشگران بر لزوم ارتباط بهتر روزنامه‌نگاران و معلمان با خوانندگان درباره نحوه استفاده از هوش مصنوعی در تولید اخبار تأکید دارند.

بیان-ایمه گفت: “این نشان می‌دهد که ما باید شفاف باشیم. ما فکر می‌کنیم که روزنامه‌نگاران فرضیات زیادی دارند که در حوزه خود می‌سازیم که مصرف‌کنندگان می‌دانند ما چه کاری انجام می‌دهیم. اغلب این‌طور نیست.”

پیامدها برای روزنامه‌نگاری و تحقیقات آینده

هر دو مطالعه خواستار تحقیقات بیشتر درباره نحوه درک خوانندگان از نقش هوش مصنوعی در روزنامه‌نگاری و چگونگی تأثیر این درک‌ها بر اعتماد به رسانه‌ها هستند. با درک این دینامیک‌ها، روزنامه‌نگاران می‌توانند شیوه‌های خود را برای حفظ اعتبار در حالی که از پتانسیل هوش مصنوعی بهره می‌برند، بهبود بخشند.

همانطور که هوش مصنوعی به شکل‌دهی به آینده روزنامه‌نگاری ادامه می‌دهد، این حوزه باید تعادلی بین نوآوری فناوری و حفظ اعتماد عمومی برقرار کند.

شفافیت، ارتباط روشن و شیوه‌های اخلاقی برای اطمینان از اینکه هوش مصنوعی به عنوان ابزاری برای تقویت اعتبار اخبار و نه تضعیف آن عمل کند، ضروری خواهد بود.

یافته‌ها در نشریات Communication Reports و Computers in Human Behavior: Artificial Humans منتشر شده‌اند.