ساعت 24 – هر روزی که از ریاست جمهوری مسعود پزشکیان سپری می‌شود سخنان او با ابهام آفرینی بیشتریدر جامعه همراه شده و در ذهن‌ها و دلها نسبت به میزان دانش عمومی کافی و لازم وی از اداره کشور ونیز درک مفاهیم مهم، تردید ایجاد می‌کند.
وی در دیدار با گروه بیست نفره دارنده بزرگترین واحدهای صنعتی ایران که با او دیدار کرده‌اند گفته است” ارتقای امنیت معیشت و تامین حداقل نیازهای مردم، از اصول دولت چهاردهم است و قرار نیست به هر قیمتی به سمت توسعه حرکت کنیم؛ تامین معیشت مردم از وظایف اصلی ماست و باید همه موانعی که معیشت مردم را به خطر انداخته، از سر راه برداریم. “. واقعیت این است که این خواست رییس جمهور واین برنامه مانند که از زبان اوجاری شده است نشان می‌دهد او خواسته یا ناخواسته ایران را به دهه به دوره دهه می‌برد و مجادله‌های بیهوده آن دوره را زنده می‌کند. . در آن دهه وبه ویژه در دولت دوم هاشمی رفسنجانی بود که اصولگرایان ایرانی در مجلس ودر نهادهای دیگرمقوله معیشت مردم و توسعه را در برابرهم قرارداده و پیامشان این بود که توسعه ممکن است به توزیع نابرابرتر درآمد ملی در سطح خانوارها منجر شود و می‌گفتند دولت سازندگی می‌خواهد مردم را زیر پای تو.سعه قربانی کند.
در ان سالها اکبر ناطق نوری که کاندیدای ریاست جمهوری اصولگرایان بود با صراحت تمام می‌گفت ساخت چند پل و جاده و…مساله ایران نیست ونمی توان با استناد به توسعه به مردم رسیدگی نکرد. حالا نیز رییس دولت چهاردهم سی سال پس از دوره یاد شده باردیگر تضاد میان توسعه را عاملی می‌داند که ممکن است به فقیر تر شدن مردم منجر شده واین مغایر خواست اوست ودنبال توسعه به هرقیمت نیست. پزشکیان این تضاد را درجمع بزرگترین مالکان صنعتی در کانون توجه قرار داده است. می‌توان و باید از رییس دولت چهاردهم خواست دراین باره دقیق تر و کارشناسانه تر سخن بگوید و توضیح دهد چرا تصور می‌کند توسعه با معیشت مردم تضاد دارد. وی می‌تواند خودش توضیح دهد یا به مشاور ارشد اقتصادی اش بگوید که او توضیح دهد که آیا برای تامین امنیت معیشت مردم راهی جز توسعه و رشد اقتصای وجود دارد و اوچه گزینه‌ای دارد؟
اگراقتصاد کشوررشد نیابد و تولید ناخالص داخلی رشدهای بالاتررا تجربه نکند هراقدامی برای توزیع در آمدها از سوی دولت به معنای توزیع فقر است.رییس دولت چهاردهم بداند این دوگانه سازی میان معیشت مردم با توسعه اقتصادی از سوی وی بهانه به دست تندروها خواهد داد که جلوی برنامه‌های بلند مدت دولت را در توسعه وعمرانی سد کنند و فقر بیشتررا در جامعه منتشر سازند.
source