شفقنا رسانه- روزنامه قدس نوشت: شبکه اجتماعی ایکس یا همان توییتر، امکانی را فعال کرده که در آن، کاربران دیگر نمی‌توانند اطلاعات مکانی اکانت خود را مخفی کنند؛ به این معنا که بعد از این معلوم است که هر بزرگواری، پستی که نوشته را از اینترنت چه کشوری فرستاده به این شبکه جهانی.
به گزارش شفقنا رسانه، روزنامه قدس نوشت: شبکه اجتماعی ایکس یا همان توییتر، امکانی را فعال کرده که در آن، کاربران دیگر نمی‌توانند اطلاعات مکانی اکانت خود را مخفی کنند؛ به این معنا که بعد از این معلوم است که هر بزرگواری، پستی که نوشته را از اینترنت چه کشوری فرستاده به این شبکه جهانی. حالا از آنجایی که این شبکه هم مثل تلگرام و اینستاگرام، مدت‌هاست که فیلتر شده، ما شهروندان معمول، چنانچه تمایلی به حضور در این شبکه داشته باشیم، به ناچار باید دست به دامن فیلترشکن‌ها بشویم و با دور زدن دور دنیا، از طریق اینترنت یک ناکجاآبادی، خودمان را وصل کنیم به شبکه جهانی. اما این وسط مدتی است (برای خیلی‌ها مدت‌هاست) صحبت از سیمکارت‌هایی است که اینترنتشان مثل اینترنت همه اهل عالم، بدون فیلتر، یا به قول مصطلح، سفید است. این سیمکارت‌ها عموماً بین سیاسیون و اعوان و انصارشان پخش شده و در همان حالی که من و شما، گاه حتی برای وصل شدن به شبکه شاد و پیگیری درس و مشق کودکانمان مشکل داریم، آن بزرگوارها، اینترنت روان پرسرعت بی‌دست‌اندازی در اختیار دارند و از همان طریق، مشت‌های محکمی به دهان استکبار جهانی می‌کوبند.
حالا به‌روزرسانی تازه شبکه اجتماعی ایکس، عملاً نشان می‌دهد کدام اکانت‌ها از این سیمکارت‌ها در اختیار دارند و کدامشان نه.
از دیروز که این امکان، فراگیر شده، موجی از معرفی اکانت‌های رانت‌خوار به راه افتاده و تقریباً کسی از سیاسیون نمانده که از این سفره پهن، برای خودش لقمه نگرفته باشد؛ از سعید جلیلی و حمید رسایی تا فاطمه مهاجرانی و حسام‌الدین آشنا.
مسئولان محترم خیال می‌کنند تعجب کرده‌ایم؟ به جان عزیزشان قسم، نه. یعنی اگر خیال کنند که ما از اینکه آن‌ها با گوشی آیفون و اینترنت سفید مشغول رصد و پایش توطئه‌های جهانی بوده‌اند، ذره‌ای متعجب یا خدای نکرده دلخور شده‌ایم، مدیون ما هستند. چرا باید تعجب کنیم یا دلخور بشویم؟ سفره‌ای است که پهن است؛ کی بخورد بهتر از شما؟
به لطف آن نماینده هم‌استانی، حالا از وجود خطی مطلعیم در تهران به نام «خط ویژه»؛ خط ویژه امکانی است که برای پاره‌ای از مسئولان فراهم است و کیست که نداند هر مسئولی، قائم‌مقامی دارد و معاونی؛ رئیس شورای مشاوران دارد و مدیرکل حوزه ریاست؛ رئیس‌دفتر و کارمند و آبدارچی؛ کیف‌کش و دربازکن و کورشو دورشوچی؛ پس این طوری می‌شود که کناردستی از خط ویژه رفت و آمد می‌کند و ما می‌مانیم و ترافیک و اعصابی که خرد و خاکشیر شده.
بچه که بودیم، توی صف نانوایی، همیشه کسانی بودند که بی‌توجه به صف دور و دراز، نانشان را آسان و بی‌دغدغه می‌گرفتند و می‌رفتند پی کارشان؛ بزرگ که شدیم فهمیدیم، همه مملکت یک صف نان است که عده‌ای می‌توانند آسان و بی‌دغدغه بیایند و نانشان را بگیرند و بروند.
حالا هم شما نانتان را بگیرید و بروید؛ ما همچنان در صف ایستاده‌ایم. شما با گوشی آیفون و اینترنت سفید، پستتان را در شبکه ایکس بگذارید و مراقب باشید ما از راه به در نشویم؛ ما هم هر طوری باشد با همین فیلترشکن‌هایی که از اصحاب و اذنابتان خریده‌ایم کار خودمان را راه می‌اندازیم. شما از خط ویژه بروید؛ ما حالا حالاها در این ترافیک اسیریم.
با همه این‌ها باور کنید نه اینترنت سفید برای این مردم انقلابی متعهد آن قدرها مهم است و نه خط ویژه. یقین داشته باشید این درخت تناور، سرماهای زمهریر فراوانی را تاب آورده و باز هم تاب خواهد آورد؛ گرماهای سوزان زیادی را از سر گذرانده و باز هم خواهد گذراند؛ اما همین موریانه‌های تفاوت و تبعیض، تنه‌اش را آرام‌آرام خواهند خورد… تجربه نشان داده این دودسته کردن مردم، دودسته کردن جامعه، هر انقلابی را می‌تواند از پا دربیاورد.
source