در آستانه کودتای 28 مرداد ایستاده‌ایم. زخمی تاریخی که همچنان ناسور مانده و التیام نیافته است. سال‌های سال است از کودتا می‌گذرد، اما ما چنان از آن سخن می‌گوییم که گویا همین دیروز در خیابان‌های شهر کودتا شده است. چرا کودتا این‌گونه زنده است و همچنان قادر است سیاست را قطبی کند؟ مگر نه اینکه کودتا ضد سیاست است و علیه سیاست پا به میدان می‌گذارد تا همه چیز را به انحصار خود درآورد و شرایط را استثنائی اعلام کند.
source