به گزارش پایگاه خبری دانا، گروه فرهنگ و هنر، محمدامین قاسمی پیربلوطی؛
حکمت درون آکواریوم
چه میشود اگر در ۷۴ سالگی بفهمید تمام عمرتان را در یک جعبه شیشهای هدر دادهاید و تنها یک سال دیگر برای دیدن دنیا فرصت دارید؟ این بحران وجودی که معمولاً سراغ انسانها میآید، ایده اصلی یکی از دوستداشتنیترین پویانماییهای سالهای اخیر است: «لئو». این اثر کمدی-موزیکال محصول ۲۰۲۳ به کارگردانی رابرت ماریانتی و رابرت اسمیگل که با تهیهکنندگی و صداپیشگی آدام سندلر در نتفلیکس منتشر شد، فراتر از یک داستان سرگرمکننده درباره حیوانات سخنگو است. این فیلم، یک کمدی هوشمندانه و گاهی غافلگیرکننده درباره ترسهای کوچک و بزرگ ما، از کودکی تا کهنسالی است.
فهرست آرزوها و کلاسی پر از نگرانی
لئو یک مارمولک پیر و بدخلق است که به همراه دوست لاکپشتش، اسکویرتل، دهههاست که حیوان خانگی کلاسهای پنجم دبستان بوده است. وقتی لئو بهطور تصادفی میفهمد که مارمولکها بیشتر از ۷۵ سال عمر نمیکنند، وحشتزده میشود و تصمیم میگیرد با تهیه یک «فهرست آرزوها»، از مدرسه فرار کرده و دنیای واقعی را تجربه کند. اما نقشه فرار او زمانی به هم میریزد که طبق سنت مدرسه، هر هفته یکی از دانشآموزان او را به خانه میبرد. او در خانه یکی از بچهها، به طور اتفاقی راز بزرگش را فاش میکند: او میتواند حرف بزند! این اتفاق، سرآغاز مسیری جدید برای لئو است؛ او به جای فرار، به مشاور مخفی و سنگ صبور بچههایی تبدیل میشود که هرکدام با اضطرابهای خاص خودشان (از ترس از حرف زدن در جمع تا فشارهای والدین) دستوپنجه نرم میکنند.
جذابیتهای بسیار در کنار چند ضعف کوچک
موتور محرک فیلم، ترکیبی از طنز هوشمندانه و موسیقی جذاب است. آدام سندلر در نقش لئو، یکی از بهترین صداپیشگیهای کارنامه خود را ارائه میدهد؛ صدای بدخلق و دنیادیدهی او در تضاد با ظاهر کوچک این حیوان، منبع اصلی کمدی فیلم است. بخشهای موزیکال نیز خلاقانه و بامزه از کار درآمدهاند. باوجوداین، نمیتوان از برخی ضعفهای فیلم چشمپوشی کرد. امضای کمدی سندلر گاهی آنقدر پررنگ میشود که برخی شوخیها ممکن است برای مخاطب کودک کاملاً مناسب نباشد. همچنین، داستان در هسته اصلی خود از یک الگوی تکرارشونده پیروی میکند و شخصیت شرور آن بیش از حد ساده و تکبعدی طراحی شدهاست. خوشبختانه، پیام انسانی و قلب بزرگ فیلم آنقدر قوی است که این کاستیهای جزئی را جبران کند.
رواندرمانی با یک مارمولک
آنچه «لئو» را از انبوه پویانماییهای مشابه متمایز میکند، رویکرد منحصربهفرد آن به مشکلات کودکان نسل جدید است. این فیلم فقط یک داستان سرگرمکننده نیست، بلکه یک جلسه «گروهدرمانی» در قالب انیمیشن است. لئو در نقش یک پدربزرگ دانا و باتجربه، بهجای نصیحتهای کلیشهای، به بچهها راهحلهای عملی و سادهای برای غلبه بر ترسهایشان میدهد. او به آنها یاد میدهد که چگونه با والدینشان صحبت کنند، چگونه دوست پیدا کنند و چگونه خودشان را باور داشته باشند. این تمرکز بر سلامت روان کودکان و ارائه راهکارهای قابل فهم، فیلم را به اثری بسیار ارزشمند و بهروز تبدیل کرده است که میتواند آغازگر گفتگوهای مهمی در هر خانواده باشد.
نسخهای برای تمام اعضای خانواده
«لئو» یک غافلگیری شیرین و یک پویانمایی خانوادگی درجهیک است که هم کودکان و هم بزرگسالان میتوانند از آن لذت ببرند. کودکان با داستان ماجراجویانه و شخصیتهای بامزه آن سرگرم میشوند و بزرگسالان با طنز هوشمندانه و پیام عمیق فیلم درباره معنای زندگی و پذیرش پیری ارتباط برقرار میکنند. این فیلم یادآوری میکند که مهم نیست چقدر از عمرمان باقی مانده، همیشه فرصتی برای تأثیر گذاشتن بر زندگی دیگران و پیدا کردن معنایی جدید وجود دارد. «لئو» یک کمدی دوستداشتنی با قلبی بزرگ است که تماشای آن حالتان را خوب خواهد کرد.
source