فرهاد آئیش در صحبت‌هایش از علاقه‌اش به تهران پس از پایان جنگ می‌گوید. او از لحظاتی در زندگی‌اش یاد می‌کند که با وجود سختی‌های جنگ، ارتباطی عمیق با این شهر پیدا کرده است.
روزهایی که جنگ در جریان بود
فرهاد آئیش در خاطراتش اشاره می‌کند که در شب‌های جنگ، در ایوان خانه می‌نشسته و آسمان پر از نور ضدهوایی‌ها را تماشا می‌کرده است. وی برای مقابله با ترس ناشی از این شرایط سخت، تلاش می‌کرد خود را بی‌حس نگه دارد.
پایان جنگ و تحول در احساسات
پس از تمام شدن جنگ، فرهاد آئیش به نگاه دوباره به شهر تهران پرداخته است. او با دیدن تغییرات شهر و یادآوری شرایط دشوار گذشته، احساساتی شده و اشک ریخته است. آئیش درباره این لحظه می‌گوید: «تهران ما را مدام می‌زدند و این واقعیت برایم بسیار غم‌انگیز بود.»
نگاه آئیش به مفهوم جنگ
آئیش در نهایت به این نتیجه می‌رسد که جنگ تجربه‌ای بسیار تلخ و بد است و بر احساسات و زندگی افراد اثرات عمیقی باقی می‌گذارد.
source