حتی با پایانی تلخ، این هفت سریال فانتزی را از دست ندهید

1

آیا اگر پایانی را بدانید، هنوز ارزش دارد که داستان را دنبال کنید؟ پاسخ در مورد آثار داستانی بستگی زیادی به کیفیت روایت دارد. در ژانر فانتزی، گرچه فصل‌های پایانی برخی سریال‌ها ناامیدکننده بوده‌اند، تعداد قابل توجهی مجموعه وجود دارند که با وجود پایان‌های تراژیک شناخته‌شده، همچنان تجربه‌ای ارزشمند و اغلب اشک‌آور هستند. مهم این است که آن پایان تلخ در خدمت روایت کلی و تم‌های اصلی سریال باشد؛ اگر تا آن نقطه با لحن و مضمون اثر همخوانی داشته، احتمالاً یک داستان قدرتمند است ارزش تجربه کردنش را دارد.

۷. انیمیشن سریالی Arcane (۲۰۲۱–۲۰۲۴)

در پایان دو فصل پرتنش و تلخ انیمیشن سریالی Arcane، شخصیت‌ها باید با آنچه از دست داده‌اند کنار بیایند، گرچه هنوز به هم پیوند دارند، دیگر آسیب‌دیده و خسته‌اند. لحظه پایانی بین وای و کیتلین نمادین است: دو شخصیت که با وجود هم‌ذات‌پنداری، از دردهای گذشته خسته‌اند و برای پشتیبانی به یکدیگر تکیه دارند. روابط انسانی و سیاست منطقه‌های Piltover و Zaun بسیار هوشمندانه نوشته شده‌اند و کیفیت بصری و موسیقی منحصر‌به‌فرد این انیمیشن، آن را به تجربه‌ای تماشایی تبدیل کرده است. پایان‌بندی کاملاً درخور مسیر کلی سریال است و ارتباط عاطفی عمیقی برقرار می‌کند.

۶. سریال The Vampire Diaries (۲۰۰۹–۲۰۱۷)

این سریال فانتزی–درام، با انتهای تراژیک خود، احساساتی عمیق و غم‌آلود بر جای می‌گذارد. با وجود پیچ و تاب‌های داستانی و گاه پیچیدگی‌های اضافی در روایت، شخصیت‌ها همیشه جذاب باقی می‌مانند و تعاملشان، به‌ویژه طنزهای شکننده‌ی دیمون، انگیزه‌ای برای ادامه تماشای آن را می‌سازد. پایان سریال اگرچه اندوهناک است، اما بر پیوند جاودانه عشق و دوستی تأکید دارد و این حس را منتقل می‌کند که حتی مرگ هم نمی‌تواند عشق واقعی را برای همیشه جدا کند.

۵. انیمیشن سریالی Gravity Falls (۲۰۱۲–۲۰۱۶)

این مجموعه انیمیشنی ماجرای دو دوقلو را روایت می‌کند که پس از یک تابستان پر از رمز و راز، باید به کالیفرنیا بازگردند. فصل پایانی شامل سه قسمت ترسناک و آزاردهنده به نام Weirdmageddon است، اما پس از آن شاهد فصل نهایی احساسی هستیم؛ لحظه‌ای که دیپر و میبل در پایان با حسرت و اشتیاق به خانه بازمی‌گردند. داستان درباره مواجهه با بزرگ ‌شدن و جدایی از مکان‌های کودکی است، اما هوش احساسی، دنیاسازی هوشمندانه و طنز جذاب سریال باعث می‌شوند تا پایان آن تبدیل به یکی از به‌یادماندنی‌ترین تجربه‌های انیمیشن فانتزی شود.

۴. سریال His Dark Materials (۲۰۱۹–۲۰۲۲)

این اقتباس از رمان سه‌گانه فیلیپ پولمن، پایان تلخ و ناراحت‌کننده‌ای دارد که ناشی از جدایی لایرا و ویل است. اما پایان‌بندی دقیقاً در جای خودش قرار دارد و در خدمت تم‌های فلسفی، سیاسی و اجتماعی سریال است. سریال His Dark Materials به‌خوبی خطرات دین سازمان‌یافته، اقتدارگرایی و چالش‌های رشد در جهانی فانتزی را بررسی می‌کند. عشق نخست و قربانی ‌کردن آن برای نجات واقعیت، پیام تراژیک این اثر محسوب می‌شود.

۳. انیمه سریالی Attack on Titan (۲۰۱۳–۲۰۲۳)

در پایان این انیمه، خیانت‌ها، فاجعه جمعی و ویرانی گسترده وضعیت بسیار سنگینی ایجاد می‌کنند. میلیون‌ها نفر جان خود را از دست می‌دهند و شخصیت‌ها تا مرز فروپاشی پیش می‌روند. با این حال، Attack on Titan به طور بسیار تأثیرگذاری سازوکار انتقام‌جویی، پیچیدگی طبیعت انسانی و پیامدهای قدرت مطلق را به تصویر می‌کشد. پایان آن کابوسی است اما کاملاً در مسیر داستانی اثر قرار دارد و بیننده را خسته و متأمل رها می‌کند.

۲. سریال House of the Dragon (۲۰۲۲–تا الان)

با وجود اینکه سریال هنوز ادامه دارد، خاتمه نهایی داستان جنگ داخلی خاندان تارگرین در House of the Dragon در کتاب‌ها و تاریخ Westeros مشخص است: هیچ‌کس در نبرد اژدها پیروز نمی‌شود و خاندان تارگرین تقریباً نابود می‌شود. این پایان بی‌رحمانه، دراماتیک و تلخ، به طور طبیعی در خدمت بررسی پیامدهای غرور، جنگ قدرت و هوس تملک تاج و تخت است. حتی اگر هنوز پایان رسمی سریال نیامده باشد، زمینه و شکل آن کاملاً از قبل مشخص است و برای علاقه‌مندانی که دنبال روایت تاریخی–فانتزی پیچیده هستند، ارزش انتظار را دارد.

۱. سریال Merlin (۲۰۰۸–۲۰۱۲)

منبع داستان این سریال از ابتدا پایان تراژیک مرلین و آرتور را پیش‌گویی کرده بود، اما مردم به شخصیت‌های بازسازی‌شده آن دل بستند و نهایتاً از آن سقوط تراژیک آسیب دیدند. رابطه میان مرلین و آرتور، مبارزه برای قِصری که نماینده عدالت و آرمان‌گرایی است، پایه داستان را شکل می‌دهد. پایان‌بندی پرآوازه‌ی آن شامل نبرد نهایی و فداکاری مرلین است؛ جایی که حقیقت مخفی مرلین به‌صورت تلخ با آرتور روبه‌رو می‌شود. پایان سریال اگرچه اندوهناک است، اما امید به بازگشت پادشاه و میراث Camelot را نیز در خود دارد.

در مجموع، اگرچه برخی از این آثار به‌خاطر پایان تلخشان مشهور هستند، اما همان پایان‌ها دلیل قوی‌تری برای ارزشمندی دیدنشان محسوب می‌شوند زیرا داستان‌های شخصی انسان‌ها، عشق، دوستی، قدرت و از دست دادن را با قدرت روایت می‌کنند. در نهایت مهم نیست پایان را بدانید بلکه سیر رسیدن به آن پایان است که روایت را ماندگار می‌کند.