به گزارش سلامت نیوز به نقل از وری ول مایند، وضعیت تدافعی هم به یک احساس و هم به یک رفتار اشاره دارد. این احساس معمولاً زمانی ایجاد می شود که احساس می کنید کسی از شما انتقاد می کند و منجر به شرم، غم و عصبانیت می شود.به نوبه خود، رفتار معمولاً از این احساس ناشی می‌شود، مانند طعنه‌آمیز بودن، رفتار بی‌صدا با دیگران، یا در مقابل انتقادپذیر بودن.
هدف از رفتارهای تدافعی این است که شما را از احساس آسیب دیدن و احساس شرمندگی منحرف کند. هدف (چه متوجه شوید چه ندانید) این است که توجه خود را به اشتباهات طرف مقابل معطوف کنید تا به نوبه خود در لحظه احساس بهتری نسبت به خود داشته باشید.
در حالی که رفتارهای تدافعی ممکن است به شما کمک کند در کوتاه مدت احساس بهتری داشته باشید، در درازمدت به طور کلی باعث می شود که شما احساس بدتری داشته باشید.
همانطور که برای جلوگیری از حمله به عیوب طرف مقابل اشاره می کنید، در نهایت باعث می شوید که طرف مقابل نیز حالت تدافعی به خود بگیرد. این منجر به یک چرخه معیوب از رفتار دفاعی رفت و برگشتی می شود که هیچ یک از شما ندیده اید (یا احتمالاً حتی آن را درک نکرده اید).
نشانه های رفتار تدافعی
آیا مطمئن نیستید که آیا رفتار تدافعی داشته اید یا خیر؟تشخیص این رفتار معمولا سخت است. بیایید نگاهی به برخی از علائم رایجی بیندازیم که نشان می دهد ممکن است به روشی تدافعی عمل کنید.
وقتی احساس می کنید مورد انتقاد قرار می گیرید، آیا هر یک از رفتارهای زیر را انجام می دهید؟ لیست را بخوانید و ببینید آیا موردی با شما همخوانی دارد یا خیر:
- از گوش دادن به صحبت های طرف مقابل خودداری می کنید.
- برای هر چیزی که از شما انتقاد می شود بهانه میآورید.
- طرف مقابل را به خاطر چیزی که از شما انتقاد می کند سرزنش می کنید.
- طرف مقابل را به انجام همین کار متهم می کنید.
- سعی می کنید اعمال خود را توجیه کنید.
- چیزهای گذشته را که طرف مقابل اشتباه کرده است را مطرح می کنید و از صحبت در مورد موضوع فعلی خودداری می کنید.
علل رفتار تدافعی
اگر شروع به تشخیص حالت تدافعی در خود کرده اید، ممکن است تعجب کنید که چرا این حالت را از خود نشان می دهید، چه چیزی باعث آن شده و چه چیزی ممکن است زمینه ساز آن باشد.
در زیر برخی از علل یا منشأهای معمول دفاعی بودن آورده شده است:
- واکنش به احساس ناامنی یا ترس. به عنوان مثال، اگر در کودکی مورد آزار و اذیت قرار گرفته اید، ممکن است خودتان به یک قلدر تبدیل شوید تا با ایجاد توهم امنیت در لحظه احساس قدرت بیشتری کنید.
- واکنش به تروما یا سوء استفاده در اوایل دوران کودکی. بار دیگر، تدافعی بودن راهی برای احساس قدرت بیشتر است.
- واکنش به اضطراب یا ناتوانی در قاطعیت. اگر مهارت برقراری ارتباط قاطعانه ندارید، یا از نظر اجتماعی مضطرب هستید، ممکن است به رفتار دفاعی تبدیل شود.
- واکنش به شرم یا احساس گناه. اگر در مورد چیزی احساس گناه می کنید و شخص دیگری موضوع مرتبطی را مطرح می کند، ممکن است به شیوه ای تدافعی پاسخ دهید.
- واکنشی به پنهان کردن حقیقت اگر بخواهید حقیقت چیزی را پنهان کنید یا دروغ بگویید، ممکن است حالت تدافعی به خود بگیرید.
- واکنشی به حمله به شخصیت یا رفتار شما. اگر احساس می کنید که باید اقداماتی را که انجام داده اید یا برخی از جنبه های شخصیت خود را توجیه کنید، ممکن است به شیوه ای تدافعی پاسخ دهید.
- واکنشی به احساس درماندگی برای تغییر. اگر کسی به بخشی از ویژگی شما اشاره کرد که آن را تغییر دهید اما در مورد آن احساس درماندگی می کنید، ممکن است به شیوه ای تدافعی پاسخ دهید.
- نشانه یک اختلال سلامت روان. گاهی اوقات، حالت تدافعی بخشی از یک مشکل سلامت روانی بزرگتر مانند اختلال شخصیت، اختلال خوردن و غیره است.
حالت تدافعی همچنین می تواند یک نوع رفتار باشد که از والدین یا همسر به عنوان راهی برای برقراری ارتباط با دیگران یاد گرفته اید.
به طور کلی، حالت تدافعی معمولاً ناشی از علل روانی اجتماعی است تا علل بیولوژیکی یا شیمیایی. این روشی برای ارتباط با جهان است که معمولاً ریشه در تجربیات زندگی یا زمینه اجتماعی دارد.
انواع حالت تدفاعی
اکنون که علائم تدافعی بودن را می‌دانید، ممکن است از خود بپرسید که آیا انواع مختلفی از حالت تدافعی وجود دارد یا خیر.
در واقع، سبک‌های مختلف دفاعی وجود دارد:
- حمله: حمله به طرف مقابل برای بی اعتبار کردن او
- بیان گذشته: یادآوری زمانی که شخص مقابل در گذشته اشتباه کرده است.
- رفتار بی‌صدا: صحبت نکردن با کسی به خاطر انتقاد از شما.
- گسلایتینگ: وادار کردن طرف مقابل با انکار انجام کارها یا دروغ گفتن درباره انجام کارها، سلامت عقل یا حافظه خود را زیر سوال ببرد. این معمولاً شامل القای این است که طرف مقابل غیرمنطقی است یا به وضوح فکر نمی کند.
- سرزنش پرخاشگری: برای هر چیزی که مورد انتقاد قرار می گیرید، سرزنش را به گردن دیگری بیندازید.
- بهانه تراشی: طوری رفتار کنید که گویی به دلایلی نباید در مورد این موضوع مورد بازخواست قرار بگیرید (مثلاً گفتن اینکه سخت کار می کنید و این بهانه ای برای عدم گذراندن وقت با خانواده است).
- قربانی بی گناه: موافقت با انتقاد اما بعد گریه کردن و سرزنش کردن خود به منظور ایجاد احساس گناه در طرف مقابل و ایجاد همدردی (و جلوگیری از انتقاد بیشتر).
تاثیرات منفی حالت تدافعی
اگر در حالت تدافعی مشکل دارید، پس می دانید که می تواند تأثیر منفی بر زندگی شما داشته باشد. شاید احساس می کنید گیر افتاده اید و نمی توانید رفتار دفاعی خود را تغییر دهید، حتی اگر در درازمدت احساس بدتری به شما بدهد.
در زیر برخی از تأثیرات منفی که عمل تدافعی می تواند بر زندگی شما داشته باشد آورده شده است:
- شما طوری رفتار نمی کنید که با شخصی که می خواهید باشید یا با آن چیزی که فکر می کردید زندگی شما به آن تبدیل شود، همسو باشد.
- در نهایت بدون اینکه قصد انجام این کار را داشته باشید باعث می‌شوید احساس بدی در دیگران ایجاد کنید و این باعث می‌شود که احساس بدتری داشته باشید.
- موقعیت‌ها را بیشتر از آنچه لازم است متشنج و خصمانه می‌سازید و به نظر می‌رسد همه چیز به مشاجره یا دعوا تبدیل می‌شود.
- شما در نهایت احساس می کنید که یک طرد شده هستید و هر کجا که می روید با هیچ کس سازگار نیستید.
- در نهایت به دلیل رفتار دفاعی خود احساس بدتری خواهید داشت.
- مشکلات هرگز حل نمی شوند؛ در عوض، فقط احساس می شود که شما به تکرار همان مسائل ادامه می دهید.
- با گذشت زمان، حسن نیت و همدلی شما نسبت به دیگران از بین رفته است.
- شما در موقعیت‌هایی قرار می‌گیرید که سنگ‌اندازی می‌کنند، جایی که افراد دیگر به دلیل رفتار دفاعی شما از تغییر خودداری می‌کنند.
- به طور کلی، شما اغلب اوقات احساس منفی می کنید و توانایی خود را برای دیدن نکات مثبت در هر چیزی در زندگی خود از دست داده اید.
چگونه کمتر تدافعی باشیم
آیا می‌پرسید چگونه کمتر تدافعی کنید؟ تعدادی از استراتژی ها و تکنیک های مقابله ای وجود دارد که می توانید از آنها استفاده کنید تا به شما کمک کند احساس تدافعی کمتری داشته باشید:
از حالت دفاعی خود آگاه شوید
اولین قدم برای متوقف کردن رفتار دفاعی خود این است که واقعاً از زمان وقوع آن آگاه شوید. اجتناب از رویارویی با رفتار خود یا اذعان به اینکه رفتاری تدافعی دارید، آسان است.
در عوض، سعی کنید در لحظه به احساس خود و واکنش خود به دیگران توجه کنید. همچنین می توانید در پایان هر روز در مورد احساسات خود یادداشت کنید و بررسی کنید که موقعیت های مختلف چه احساسی در شما ایجاد کرده اند یا چگونه واکنش نشان داده اید .
احساسات خود را تأیید کنید
هنگامی که متوجه شدید که چه زمانی حالت تدافعی می گیرید، مهم است که شروع به اعتبار بخشیدن به احساسات خود در زمانی که مورد انتقاد قرار می گیرید، کنید. عمل ساده اعتراف به اینکه احساس صدمه، نگرانی، شرم، ترس یا ناامنی دارید می تواند به خنثی کردن وضعیت کمک کند.
به جای اینکه از داشتن این احساسات ناراحت و غمگین شوید، سعی کنید مشکل را پیچیده نکنید. در عوض، احساسات را بپذیرید تا بیش از حد بر روی آنها متمرکز نشوید.
از عمل به احساسات خود بپرهیزید
همانطور که احساس صدمه دیدن یا احساس شرمندگی خود را تأیید می کنید و نسبت به احساس خود دلسوزی نشان می دهید، همچنین می توانید این واقعیت را تصدیق کنید که نیازی نیست بر اساس انگیزه برای واکنش تدافعی عمل کنید.
اگرچه ممکن است منطقی باشد که شما احساس دفاعی می کنید، این بدان معنا نیست که لزوماً باید اقدام کنید. درعوض، می توانید نسبت به احساسی که دارید به خود دلسوزی نشان دهید و تشخیص دهید که همه گهگاه چنین احساسی دارند.
زمانی که احتمال دارد حالت تدافعی داشته باشید را پیش بینی کنید
آیا ایده خوبی در مورد اینکه چه زمانی به احتمال زیاد حالت دفاعی دارید دارید؟ شاید در اطراف یک فرد خاص یا در یک موقعیت خاص باشد. بهترین کاری که می‌توانید انجام دهید این است که فهرستی از موقعیت‌هایی تهیه کنید که احتمالاً باعث می‌شوند شما حالت تدافعی بگیرید.
احساس غافلگیر شدن یا غافلگیر شدن توسط کسی می تواند احتمال واکنش تدافعی شما را افزایش دهد. بنابراین، اگر بتوانید پیش‌بینی کنید که چه زمانی احتمال وقوع آن بیشتر است، می‌توانید برنامه‌ریزی کنید که چگونه به خودتان دلسوزی نشان دهید و همچنین می‌خواهید واکنش نشان دهید.
عزت نفس خود را تقویت کنید
اگر مسائل یا زمینه‌های خاصی از زندگی‌تان وجود دارد که بیشتر در مورد آنها حالت تدافعی دارید، انجام کارهایی که باعث می‌شود اعتماد به نفس بیشتری داشته باشید یا عزت نفس‌تان را افزایش دهید، ممکن است مفید باشد.
به عنوان مثال، اگر وقتی کسی سلامت جسمی شما را مطرح می کند، احساس بدی دارید، ممکن است اعتماد به نفس بیشتری داشته باشید اگر از قبل بدانید که در حال انجام هر کاری هستید تا سالم ترین نسخه خود باشید.
به یک درمانگر مراجعه کنید
اگر با حالت تدافعی دست و پنجه نرم می کنید و به نظر نمی رسد که به تنهایی کنترل آن را به دست آورید، ممکن است بخواهید روی درمان یا مشاوره سرمایه گذاری کنید تا روی این موضوع کار کنید. اگر در رابطه خود حالت تدافعی را تجربه می کنید، مراجعه به مشاور می تواند به ویژه مفید باشد.
در واقع، شما حتی می توانید در مشاوره زوجین شرکت کنید تا روی ارتباط خود به عنوان یک زوج کار کنید.
مسئولیت پذیر باشید
به جای اینکه فوراً به احساسات خود در مورد آسیب دیدگی یا احساس انتقاد واکنش نشان دهید، می توانید مسئولیت هر بخش مرتبط با خود را، بپذیرید.
به عنوان مثال، اگر از شما خواسته شد کاری را انجام دهید و آن را انجام ندادید، می توانید با گفتن این جمله، «حق با شماست، من باید این کار را می کردم. معذرت می خواهم.” مسئولیت آن را بپذیرید
اذعان به اینکه شما نقشی در مشکل ایفا می کنید به خنثی کردن وضعیت کمک می کند و به شما امکان می دهد با طرف مقابل برای حل مشکل همکاری کنید.
مهارت های ارتباطی خود را بهبود بخشید
راه دیگر برای مدیریت حالت تدافعی، بهبود مهارت های ارتباطی است. اگر می‌دانید موضوع خاصی همیشه باعث می‌شود که شما احساس آسیب یا عصبانیت کنید، قابل قبول است که به طرف مقابل بگویید که نمی‌خواهید درباره آن بحث کنید، مگر اینکه هدف یافتن راه‌حل باشد.
چگونه از تدافعی کردن دیگران دست برداریم
در حالی که درست است که هر فرد مسئول احساسات و واکنش های خود است، نحوه برقراری ارتباط نیز می تواند زمینه را برای واکنش آنها فراهم کند.
بیایید نگاهی به چند راه برای جلوگیری از رفتار تدافعی اطرافیان بیندازیم.
درخواست کنید، انتقاد نکنید
به جای اینکه با انتقاد شروع کنید، در عوض سعی کنید آنچه را که می خواهید در قالب یک درخواست بیان کنید. این کار را با بیان چیزهای مثبتی که از طرف مقابل نیاز دارید انجام دهید.
برای مثال، اگر می‌خواهید همسرتان در خانه کمک کند، این جمله را نگویید: «تو هیچ‌وقت کاری برای تمیز کردن اطراف انجام نمی‌دهی». در عوض، شما یک درخواست خاص می کنید: “لطفا می توانید با بیرون آوردن زباله ها در روز سه شنبه به من کمک کنی؟” یا “آیا می توانی با جارو کشیدن فرش ها در روز شنبه به من کمک کنی؟”
تلاش برای کنترل شخص دیگر را متوقف کنید
اگر می‌خواهید طرف مقابل را کنترل کنید، احتمالاً منجر به واکنش تدافعی می‌شود. به یاد داشته باشید که شما مسئول رفتار و واکنش های خود هستید. فرد مقابل نیازی به رفتار خاصی ندارد تا شما احساس بهتری داشته باشید.
مگر اینکه رفتار آنها مستقیماً بر زندگی شما تأثیر بگذارد، مهم است که به دیگران اجازه دهید تا بتوانند مسیر زندگی خود را انتخاب کنند.
شکست های خود را بپذیرید
اگر نمی‌خواهید بپذیرید که ممکن است اشتباه کنید و طوری رفتار می‌کنید که انگار در ارتباطات خود برتر هستید، ممکن است ارتباط تدافعی را از افراد اطرافتان ایجاد کند.
مهمتر از هر چیز دیگری، مهم است که از شکست خود آگاه باشید و آن را بپذیرید. این نه تنها باعث می‌شود که شما مهربان‌تر و متواضع‌تر به نظر برسید، بلکه دفاع از طرف مقابل را که احساس می‌کند به خاطر مشکلات خود مورد حمله قرار گرفته‌اند، از بین می‌برد.
پذیرفتن اینکه همه مشکلات دارند، مطمئن ترین راه برای ارتباط بهتر است.
از قضاوت کردن بپرهیزید
به جای قضاوت کردن، در عوض آنچه را که می خواهید در مورد آن به شیوه ای بی طرفانه بحث کنید، توضیح دهید.
به عنوان مثال، اگر همسایه شما در حال پخش موسیقی با صدای بلند است، به جای قضاوت در مورد کاری که همسایه انجام می دهد، از او بخواهید موسیقی را کم کند. ارتباط مستقیم همیشه بهتر از نگرش قضاوتی دریافت می شود.
ابراز نگرانی و همدلی
نشان دادن همدلی و نگرانی نسبت به کسی که به شیوه ای تدافعی پاسخ می دهد بهتر از دفاعی بودن خود است. همانطور که آموخته اید، حالت تدافعی نتیجه احساس شرم، صدمه، گناه، حمله و غیره است.
اگر فردی چنین احساسی داشته باشد، پاسخ دادن با انتقاد بیشتر احتمالاً تنها به تشدید وضعیت ختم می شود. در عوض، نسبت به موقعیتی که طرف مقابل تجربه می کند ، همدلی و نگرانی نشان دهید.
غلبه بر رفتار دفاعی در دراز مدت
اگر در تعامل با افراد دیگر با حالت تدافعی دست و پنجه نرم می کنید، مهم است که احساساتی را که زیربنای واکنش های شما هستند در نظر بگیرید. این امکان وجود دارد که وقتی واکنش تدافعی نشان می‌دهید، متوجه نمی‌شوید که در واقع صدمه دیده، عصبانی، غمگین، شرمنده یا احساس تحقیر شده‌اید.
اولین قدم برای متوقف کردن واکنش‌های دفاعی این است که از زمان وقوع آن و احساسات خود در لحظه آگاه شوید. یک راه خوب برای آگاهی بیشتر از واکنش های خود این است که در مورد آنها یک دفترچه یادداشت کنید یا یک گزارش کتبی داشته باشید.
همانطور که از الگوهای خود آگاه تر می شوید، تشخیص اینکه چه زمانی احتمال دارد گرفتار حالت تدافعی شوید آسان تر خواهد بود و برای اینکه چگونه واکنش نشان دهید برنامه ریزی خواهید کرد.
در نهایت، اگر متوجه می‌شوید که اطرافیان شما به شیوه‌ای تدافعی واکنش نشان می‌دهند، ممکن است رفتار شما باعث این واکنش‌های دفاعی شود. در آن صورت، مهم است که فواید نزدیک شدن به موقعیت‌ها را به‌عنوان مشکلاتی که باید حل شوند، به جای بحث‌هایی که باید داشت، تشخیص دهیم.
حالت تدافعی یک رفتار آموخته شده است، به این معنی که می توان آن را نیز فراگرفت. اگر علیرغم تمام تلاش‌هایتان همچنان در متوقف کردن رفتار دفاعی خود با مشکل مواجه هستید، ممکن است به این معنی باشد که نیازمند همراهی و کمک یک مشاور هستید.
از صحبت با یک درمانگر، مشاور یا سایر متخصصان سلامت روان دریغ نکنید. این کار می تواند به معنای تفاوت برای شما در بهبود مهارت های ارتباطی و مدیریت واکنش های دفاعی شما باشد.
شما تنها کسی نیستید که چنین احساسی دارید و واکنش های شما کاملا طبیعی است. با این حال، اگر آنها با شخصی که می‌خواهید باشید یا رفتاری که می‌خواهید نشان دهید مطابقت ندارند، هیچ اشکالی ندارد که روی تغییر واکنش‌تان کار کنید.
source