سکوت عجیب در قبال رسوایی بزرگ/ آبرویی که برای هیچکس مهم نیست!

به گزارش خبرگزاری آنا،قریب به دو هفته از رسوایی شرم آور تیم ملی دوومیدانی در کره جنوبی می‌گذرد، اما هیچ اتفاقی رخ نداده و آب از آب تکان نخورده. گویی چنین فضاحتی برای هیچیک از مسئولین و دستگاه‌های ورزشی و نهاد‌ها اهمیتی نداشته و قرار نیست هیچ اتفاقی رخ دهد. تمامی دستگاه‌های ورزشی و مسئولین تنها به چند مصاحبه فرمالیته بسنده کرده‌اند و کار قبیح ورزشکاران را زیر سئوال برده‌اند. انگار که نه انگار که این فاجعه حیثیت و اعتبار نام ایران را در یک رویداد بین المللی را لکه دار کرده و یک آبروریزی در مقیاس جهانی بوده. به گونه‌ای که نام ایران سرتیتر تمامی رسانه‌های دنیا شده.

در قبال چنین فاجعه‌ای، اما هیچ واکنش درخوری از سوی دستگاه ورزش شاهد نیستیم و آقایان سکوت را بر هر واکنشی ترجیح داده‌اند. حتی گاه تک مضراب‌هایی از این سو و آن سو شنیده می‌شود که مسئولین فدراسیون دوومیدانی قصوری در این زمینه نداشته‌اند و همه تقصیرات بر گردن ورزشکاران است! توجیهی عجیب و حیرت انگیز که حکم ماله کشی برای این رسوایی را دارد.

فدراسیونی که متولی اصلی یک رشته است و کلیه اعزام‌ها و امور یک رشته را در دست دارد، در یک تصمیم عجیب ۱۴ نفر همراه برای تیمی به کره جنوبی اعزام کرده که تنها ۱۱ ورزشکار داشته! یعنی تعداد همراهان از تعداد ورزشکاران بیشتر بوده و نکته مضحک ماجرا اینجاست که این تعداد همراه از مدیریت ورزشکاران عاجز بوده‌اند. به نظر می‌رسد همراهان در این سفر ماموریت‌های مهمتری نظیر همانند تفریح و گشت و گذار با پول بیت المال را داشته‌اند!

در این میان وزارت ورزش و جوانان به عنوان متولی ورزش کشور سکوتی معنادار را پیشه کرده و ظاهرا هیچ تصمیمی در این باره قرار نیست اتخاذ شود. وزیر ورزش به عنوان عالی‌ترین مقام وزارت نیز در قبال این اتفاقات هیچ واکنشی نداشته. فدراسیونی که پیش از این به دلیل یک اتفاق ساده و خارج از کنترل در یک مسابقه دوومیدانی همگانی در شیراز، رئیس آن برکنار شد، حالا در قبال یک رسوایی بین المللی هیچ گزندی نمی‌بیند و این نکته عجیب ماجراست. فدراسیونی که رئیس آن با هزار حرف و حدیث و بعد از لغو دوباره انتخابات با مجوز وزیر وقت فرصت حضور در انتخابات و ریاست را پیدا کرد و حالا در قبال این فضاحت بزرگ پاسخگو نیست. ظاهرا آقای رئیس همانند دوران ورزشکاری اش از مصنویت برخوردار است!

مشخص نیست که وزارت ورزش و جوانان چرا در قبال این آبروریزی بین المللی که حتی پای مجلس را هم وسط کشیده سکوت اختیار کرده‌اند و هیچ واکنشی ندارند. انتظار می‌رفت در همان روز‌های اولیه این اتفاق وحشتناک دستگاه ورزش به ماجرا ورود پیدا کرده و با مقصرین این رسوایی برخوردی قاطع داشته باشد، اما تنها واکنش به این مارجا سکوت بوده و بس!