مذاکرات هسته‌ای ایران و آمریکا، آن‌گونه که در روایت‌های رسانه‌ای مانند لاریپابلیکا، رویترز و سی‌ان‌ان منعکس شده است، در چارچوبی پیچیده و چندلایه پیش می‌رود. این رسانه‌ها با طرح ادعاهایی نظیر توقف غنی‌سازی اورانیوم ایران در ازای رفع تحریم‌ها یا آزادسازی دارایی‌های بلوکه‌شده، تلاش دارند تصویری از یک توافق قریب‌الوقوع ارائه دهند.
مذاکرات هسته‌ای ایران و آمریکا، آن‌گونه که در روایت‌های رسانه‌ای مانند لاریپابلیکا، رویترز و سی‌ان‌ان منعکس شده است، در چارچوبی پیچیده و چندلایه پیش می‌رود. این رسانه‌ها با طرح ادعاهایی نظیر توقف غنی‌سازی اورانیوم ایران در ازای رفع تحریم‌ها یا آزادسازی دارایی‌های بلوکه‌شده، تلاش دارند تصویری از یک توافق قریب‌الوقوع ارائه دهند. بااین‌حال، واکنش‌های متفاوت مقامات در تهران، مشابه آنچه اسماعیل بقایی، سخنگوی وزارت امور خارجه ایران، از خود نشان داده و غنی‌سازی را «اصل غیرقابل مصالحه» خوانده، تصریح‌کننده پایبندی ایران به حقوق هسته‌ای خود است. هم‌زمان عراقچی هم در مقابل این‌دست روایت‌سازی‌ها، در شبکه ایکس نوشت: «مسیر توافق از میز مذاکره می‌گذرد، نه از طریق رسانه‌ها». این موضع، نه‌تنها رد شایعه‌های رسانه‌ای، بلکه هشداری به طرف‌های غربی برای اجتناب از تحمیل شرایط یک‌جانبه است. روایت‌سازی‌های رسانه‌ای، به‌ویژه با اشاره به «چارچوب مسقط» یا مذاکرات عمان و رم، به نظر می‌رسد بخشی از یک استراتژی برای ایجاد فشار روانی بر تهران باشد. این تاکتیک، با هدف القای وجود تفاهم‌های چندجانبه و قرار‌دادن ایران در موقعیت «عمل انجام‌شده»، سعی در تضعیف موضع مذاکراتی ایران دارد. تهران در مذاکرات، با تأکید بر به رسمیت شناخته شدن حقوق هسته‌ای و رفع کامل تحریم‌ها، رویکردی منطقی و مبتنی بر منافع ملی را دنبال می‌کند. در پیوست آنچه عنوان شد و ذیل گفت‌وگویی با مهدی خراتیان، لایه‌های پنهان این‌دست روایت‌سازی‌های رسانه‌ای را که ممکن است با اغراض سیاسی هدایت شوند، به بوته تحلیل برده‌ایم. در ادامه گپ‌و‌گفت با تحلیلگر ارشد حوزه بین‌الملل، سعی شده سناریوهای موازی نیز واکاوی شود. متن پیش‌رو ماحصل این مصاحبه است.
source