پرویز کرمی، مدیرعامل مرکز نوآوری همیاردانش بنیان
مدیرعامل مرکز نوآوری همیاردانش بنیان چندی پیش به «نقصان زایشگری اکوسیستم فناوری و نواوری» تاکید داشت و اکنون 5 عامل ناترازی وضعیت اکوسیستم استارتاپی را در قالب یادداشتی بر میشمارد.
«اکوسیستم نوآوری، همانند یک موجود زنده، نیازمند تغذیه مستمر از منابع دانشی، مالی، نهادی و انسانی است. با وجود رشد کمی در تعداد استارتاپ‌ها، شتابدهندهها و مراکز و خانه‌های خلاق ونواوری، آن‌چه امروز شاهد آن هستیم، نوعی کم‌تحرکی و کم‌رمقی در عمق و پویایی این اکوسیستم است.
برای درک این وضعیت، باید به چند محور کلیدی توجه کنیم:
۱. نبود هماهنگی نهادی و سیاستی
تعدد نهاد‌ها و موازی‌کاری بین دستگاه‌های متولی نوآوری، موجب پراکندگی منابع و تصمیم‌گیری‌های جزیره‌ای شده است. این عدم هم‌افزایی باعث شده که فعالان حوزه نوآوری درگیر بوروکراسی و سردرگمی‌های ساختاری شوند.
۲. ضعف در تأمین مالی هوشمند
سرمایه‌گذاری جسورانه و هدفمند همچنان در مراحل ابتدایی رشد خود است. (بگذریم که برخی فراتر از بانک‌های سنتی برخورد میکنند)
بانک‌ها و نهاد‌های مالی سنتی، ریسک‌پذیری لازم برای حمایت از نوآوری را ندارند و سرمایه‌گذاران خصوصی نیز عمدتاً به دنبال بازده کوتاه‌مدت هستند.
۳. فاصله دانشگاه با بازار و صنعت
با وجود ظرفیت بالای علمی وفناوری در کشور، هنوز حلقه ارتباطی مؤثری میان دانشگاه، صنعت و بازار شکل نگرفته است. خروجی‌های دانشگاهی با نیاز‌های واقعی صنعت و اقتصاد هماهنگ نیستند و این گسست، نوآوری را از مسیر اثربخش خود منحرف می‌کند.
۴. کمبود زیرساخت‌های حمایتی و توانمندساز
بسیاری از مراکز نواوری، شتابدهندهها وخانه‌های خلاق ونواوری هنوز به استاندارد‌های لازم و بین‌المللی نزدیک نشده‌اند. نبود خدمات تخصصی در حوزه‌هایی مانند مالکیت فکری، توسعه بازار، کوچینگ، منتور‌ها و مشاوره‌های کسب‌وکار، مانعی جدی در مسیر رشد استارتاپ‌هاست.
۵. فرهنگ ریسک‌گریز و نگاه کوتاه‌مدت
در فرهنگ عمومی کسب‌وکار، هنوز نوآوری با شکست و تردید همراه است. نبود آموزش‌های گسترده درباره کارآفرینی فناورانه و مدل‌های کسب‌وکار نوین، موجب شده که بسیاری از نوآوران در همان مراحل ابتدایی، مسیر خود را نیمه‌کاره رها کنند.
زیست بوم نوآوری زمانی به بلوغ وبالندگی خواهد رسید که همه اجزای آن از دانشگاه و دولت تا سرمایه‌گذار و کارآفرین در یک مسیر هماهنگ و هدفمند عمل کنند. رسیدن به این نقطه، نیازمند تغییرات بنیادین در سیاست‌گذاری، فرهنگ‌سازی، تسهیلگری و ساختارسازی است. »
source