1
چاقی دیگر فقط یک مسئله بهداشتی نیست؛ بلکه به بحرانی در حال وقوع تبدیل شده است. دادههای اخیر نشان میدهند که تا سال ۲۰۵۰، از هر شش کودک و نوجوان در سراسر جهان، یک نفر ممکن است به چاقی دچار شود.
مطالعهای که اخیراً در نشریه The Lancet منتشر شده، نسبت به افزایش شدید چاقی در میان کودکان و نوجوانان طی ۲۵ سال آینده هشدار میدهد.
بر اساس این پیشبینیها، تا نیمه قرن حاضر، ۳۵۶ میلیون کودک بین ۵ تا ۱۴ سال و ۳۹۰ میلیون نوجوان بین ۱۵ تا ۲۴ سال با مشکل چاقی مواجه خواهند شد.
این پژوهش که توسط متخصصان مؤسسه تحقیقاتی کودکان مرداک (MCRI) انجام شده، ضرورت رسیدگی فوری به این چالش رو به رشد در حوزه سلامت عمومی را برجسته کرده است، قبل از آنکه این معضل از کنترل خارج شود.
افزایش نرخ چاقی در کودکان
وضعیت چاقی در سه دهه اخیر بهطور چشمگیری وخیمتر شده است. میزان چاقی جهانی در میان کودکان و نوجوانان ۵ تا ۲۴ ساله از سال ۱۹۹۰ تاکنون سه برابر شده است.
با وجود تلاشهای متعدد برای مهار این روند، میزان چاقی در کودکان تا سال ۲۰۲۱ با افزایش ۲۴۴ درصدی به ۱۷۴ میلیون نفر رسیده است.
واقعیت تلخ این است که استراتژیهای پیشین در مقابله با چاقی ممکن است یک نسل کامل را ناکام گذاشته باشند.
جسیکا کر، یکی از پژوهشگران مؤسسه MCRI، نسبت به آینده تاریکی که در انتظار نسل جوان است، ابراز نگرانی کرده و تأکید دارد که اگر اقدامات فوری صورت نگیرد، شرایط وخیمتر خواهد شد.
او هشدار داد:
“کودکان و نوجوانان همچنان قشری آسیبپذیر در اپیدمی چاقی محسوب میشوند.”
این وضعیت زمانی بحرانیتر میشود که کودکان به سنین نوجوانی برسند، زیرا درمان چاقی پس از این مرحله بسیار دشوارتر خواهد شد.
خطرات بهداشتی و هزینههای اقتصادی
پیامدهای افزایش چاقی تنها به مشکلات سلامتی محدود نمیشود، بلکه هزینههای هنگفتی را نیز بر اقتصاد جهانی تحمیل خواهد کرد.
کر توضیح داد:
“این بحران عظیم نهتنها هزینههای هنگفتی بر سیستمهای بهداشتی و اقتصاد تحمیل خواهد کرد، بلکه عوارض مرتبط با شاخص توده بدنی بالا (BMI) مانند دیابت، سرطان، مشکلات قلبی، اختلالات تنفسی، مشکلات باروری و چالشهای سلامت روان، نسل کنونی و آینده را تحت تأثیر قرار خواهد داد.”
او همچنین خاطرنشان کرد که این معضل حتی میتواند بر سلامتی نسلهای آینده و کیفیت زندگی فرزندان و نوههای ما در دهههای آتی تأثیر منفی بگذارد.
روند نگرانکننده چاقی در استرالیا
استرالیا یکی از کشورهایی است که سریعترین نرخ افزایش چاقی در میان کودکان و نوجوانان را تجربه کرده است. در این کشور، دختران بیشتر از پسران در معرض خطر چاقی قرار دارند.
پیشبینیها نشان میدهند که تا سال ۲۰۵۰، حدود ۲.۲ میلیون نفر از افراد ۵ تا ۲۴ ساله در استرالیا دچار چاقی و ۱.۶ میلیون نفر دچار اضافهوزن خواهند شد.
کر هشدار داد که بدون اصلاح سیاستهای کنونی، روند افزایش چاقی تسریع خواهد شد، بهویژه در مناطقی مانند شمال آفریقا، خاورمیانه، آمریکای لاتین و منطقه کارائیب که از قبل با چالشهای جمعیتی و کمبود منابع مواجه هستند.
پیشگیری از چاقی کودکان
کشورهایی که بیشترین تأثیر را از این بحران خواهند پذیرفت، شامل امارات متحده عربی، جزایر کوک، نائورو، تونگا، چین، مصر، هند و ایالات متحده آمریکا خواهند بود.
با این وجود، همچنان روزنه امیدی وجود دارد. این پژوهش نشان میدهد که اگر اقدامات پیشگیرانه تا قبل از سال ۲۰۳۰ آغاز شوند، امکان جلوگیری از این بحران وجود دارد.
برای تغییر این روند، لازم است که نظارت ملی بر میزان چاقی در کودکان و نوجوانان در اولویت سیاستگذاریهای کشورهای مختلف قرار گیرد.
کر تأکید کرد که دختران نوجوانی که به سنین باروری نزدیک میشوند، باید یکی از گروههای هدف اصلی برای مداخله باشند تا از انتقال بیننسلی چاقی جلوگیری شود.
اقدامات و تغییرات اجتماعی
پروفسور سوزان ساویر از مؤسسه MCRI از دولتها خواست تا در استراتژیهایی برای مقابله با عوامل مختلف مؤثر بر چاقی، از جمله تغذیه، فعالیت بدنی، سبک زندگی و محیط شهری، سرمایهگذاری کنند.
مداخلات کلیدی که باید توسط دولتها اعمال شود شامل موارد زیر است:
- ممنوعیت تبلیغات غذاهای ناسالم که کودکان را هدف قرار میدهند
- وضع مالیات بر نوشیدنیهای قندی
- تأمین بودجه برای ارائه وعدههای غذایی سالم در مدارس
- برنامهریزی شهری برای ترویج سبک زندگی فعالتر
در حالی که خانوادهها و افراد میتوانند در تعادل تغذیه، فعالیت بدنی و خواب خود تلاش کنند، اما محیط اطراف آنها اغلب مانعی برای این تلاشها محسوب میشود.
پروفسور ساویر تأکید کرد:
“با توجه به این تغییرات عظیم جهانی در وزن کودکان و نوجوانان، دیگر نمیتوان مردم را برای انتخابهایشان سرزنش کرد. اکنون وظیفه دولتهاست که اقدام کنند و محیطی فراهم سازند که سبک زندگی سالمتر را حمایت کند.”
این پژوهش که در روز جهانی چاقی منتشر شد، بر اساس دادههای مطالعه جهانی بار بیماریها، آسیبها و عوامل خطر در سال ۲۰۲۱ تهیه شده است.
نسخه کامل این مطالعه در نشریه The Lancet منتشر شده است.
source