دخالت شورای امنیت ملی در تولید مرغ گوشتی

ساعت 24 – داود رنگی، عضو هیات نمایندگان اتاق تهران و رئیس فدراسیون طیور ایران نیز در این نشست به ارائه گزارشی از چالش‌های صنعت پرورش دام و طیور در ایران ارائه کرد. او در ابتدا با اشاره به اینکه صنعت دام‌پروری به صورت جزیره‌ای توسعه یافته است، گفت که این شکل توسعه هزینه تولید مرغ را افزایش داده و به دلیل آنکه سود ناشی از عرضه محصولات عمدتاً به جیب واسطه‌ها سرازیر می‌شود، انگیزه سرمایه‌گذاری بیشتر در این صنعت از بین رفته است.

او با مقایسه تولیدات دام و طیور طی 44 سال گذشته، عنوان کرد: تولید گوشت مرغ طی این مدت رشد متوسط 5.6 درصد را تجربه کرده و تولید تخم‌مرغ نیز نرخ رشد متوسط 0.05درصد را دارا بوده است. در این مدت تولید گوشت قرمز هم به طور متوسط 1.7 درصد رشد کرده است. همچنین نرخ رشد مصرف سرانه گوشت مرغ در طول این پنج دهه، 4.8 درصد، تخم مرغ 3 درصد و گوشت قرمز تقریبا صفر بوده است.

این عضو هیات نمایندگان اتاق تهران عنوان کرد که ضریب تبدیل دان به محصول در ایران 30 درصد نسبت به نُرم‌های جهانی عقب است و یک کیلو گوشت در ازای 1.9 کیلو دان تولید می‌شود. او به چالش‌های صنعت طیور اشاره کرد و ریسک بیماری، ریسک نقدشوندگی، ریسک دخالت سیاست‌گذاران در صنعت، نرخ ارز و ریسک اعتباری را جزو این چالش‌ها برشمرد.

داود رنگی با اشاره به اینکه دخالت دولت در قیمت‌گذاری موجب آزار و اذیت تولیدکنندگان می‌شود، ادامه داد: وظایف دولت در قبال این صنعت باید به مواردی چون تامین امنیت داخلی و خارجی، تعریف استانداردها، کمک به تامین نقدینگی و تعریف و تضمین حقوق مالکیت منحصر شود.

رنگی در ادامه از دخالت شورای امنیت ملی در صنعت مرغداری سخن گفت و افزود: تولید گوشت مرغ مانند هر کالای دیگری چنانچه سودآور باشد، تولیدکننده نسبت به تولید آن تمایل خواهد داشت و چنانچه سودی نداشته باشد، تولیدکننده انگیزه‌ای برای تولید نخواهد داشت. صنعت مرغداری دو شاخه مرغ گوشتی و مرغ تخم‌گذار دارد.

متاسفانه نهادهای مهم و ارشد دولتی و حاکمیتی کشور مانند شورای امنیت ملی وارد بخش تولید مرغ گوشتی شده و در مدیریت این بخش مداخله کرده‌اند و نتیجه آنکه اکنون کشور به واردکننده گوشت مرغ تبدیل شده است. اما در بخش مرغ تخم‌گذار که دخالتی از سوی این نهادها صورت نگرفته و کار در دست بخش خصوصی است، کشور مازاد تولید و صادرات تخم‌مرغ دارد.

او افزود: اگر حاکمیت دست از سر صنعت مرغداری بردارد و بر چهار وظیفه‌ای که قبلا اشاره شد، متمرکز شود، تولیدکنندگان نیز می‌توانند با امنیت کامل تولید گوشت مرغ را برابر نیاز کشور و تقاضای صادراتی برعهده بگیرند.