مخالفت پزشکیان با اجرای این قانون هم در واقع نوعی هشدار نسبت به عواقب آن است.
نمی شود بنزین را گران کرد و در عین حال مصرف کنندگان بنزین را هم با جریمه های مالی سنگین مواجه کرد؛ – مخالفت پزشکیان با اجرای این قانون هم در واقع نوعی هشدار نسبت به عواقب آن است.
نمی شود بنزین را گران کرد و در عین حال مصرف کنندگان بنزین را هم با جریمه های مالی سنگین مواجه کرد؛ بابت پوشش خودشان یا پوشش زن و دخترشان.
عصر ایران؛ هومان دوراندیش- انتقادهای فراوان از قانون عفاف و حجاب، باید به مثابه نوعی دماسنج اجتماعی قلمداد شود.
اعضای هیات حاکمه در هر کشوری، معمولا تماس و تعامل مستقیم و مکرری با مردم کوچه و خیابان ندارند.
بنابراین ناچارند با نظرسنجی و همه پرسی و پایمال نکردن آزادی بیان، صدای مردم را بشنوند.
مردم البته هیچ وقت یک صدا نیستند.
از جامعه صداهای گوناگونی به گوش هیات حاکمه می رسد.
صدای اکثریت، صدای اقلیت.
شنیدن هر دو صدا مهم است، ولی غالبا باید به صدای اکثریت تن داد.
مگر اینکه اکثریت در پی نقض حقوق بنیادی اقلیت باشد.
درباره قانون عفاف و حجاب، به نظر می رسد نویسندگان و طرفداران این قانون هم می دانند اکثریت جامعه مخالف آنند.
و دقیقا چون می دانند اکثریت چه نظری دارد، حاضر نیستند مسأله شال را به رفراندوم بگذارند! چند سال قبل، زنا
source