بسیاری از والدینی که به روانشناس و مشاور مراجعه میکنند، تجربه مشابهی دارند: شکایت مکرر فرزندانشان از دردهای جسمی که هیچ دلیل واقعی ندارند. به عنوان مثال، کودکان ممکن است بگویند:
– “مامان، زانوم خیلی درد میکنه! میای ماساژ بدی؟”
– “بازوم خیلی میسوزه! فکر میکنم زخم شده.”
– “امروز یکی تو مدرسه به صورتم گلوله برف پرت کرد، نکنه چشمم آسیب ببینه؟”
این شکایات معمولاً بدون وجود درد جسمی واقعی مطرح میشوند و معمولاً بعد از مراجعه به پزشک، مشخص میشود که مشکلی وجود ندارد.
شنیدن مکرر این جملات ممکن است برای والدین نگرانکننده باشد، زیرا میتواند نشاندهنده نیاز کودک به توجه و ارتباط عمیقتر با آنها باشد. اگر این نیاز به درستی برآورده نشود، کودک ممکن است به روشهای نامناسبی برای جلب توجه روی آورد. بنابراین، اهمیت برقراری ارتباط مؤثر و درک نیازهای فرزندان بسیار حیاتی است.
اگر دلیلی در پس این شکایات وجود نداشته باشد، با ایجاد ارتباط صحیح و توجه به نیازهای فرزندتان، میتوانید این رفتارها را کاهش دهید و ارتباط بهتری برقرار کنید. از سوی دیگر، اگر کودک با عوامل استرسزا در محیط بیرونی مواجه شده و نتواند درباره آن صحبت کند، نیاز به حمایت و توجه بیشتری از سوی والدین دارد.
بهترین راه برای حل این موضوع، درک نیازهای فرزندتان و برقراری ارتباط مؤثر با اوست. به او گوش دهید، با احترام پاسخ دهید و درک کنید که این رفتارها نمایانگر نیازهای او هستند. برقراری ارتباط صحیح و توجه به فرزندتان میتواند بهبود چشمگیری در رفتار و روابط شما با او ایجاد کند.
source