تشخیص احساسات در اسب‌ها می‌تواند سلامت آن‌ها را بهبود بخشد

1

تحقیقات جدید نشان می‌دهد که صاحبان اسب‌ها که باور دارند اسب‌هایشان احساساتی را تجربه می‌کنند و با مراقبت بیشتری با آن‌ها رفتار می‌کنند، به‌طور چشمگیری سلامت این حیوانات را بهبود می‌بخشند.

برای میلیون‌ها نفر در کشورهای با درآمد پایین و متوسط، اسب‌های کاری نقش حیاتی در کشاورزی، حمل‌ونقل و وظایف خانگی دارند. در این مناطق، سلامت اسب‌ها به‌طور مستقیم به معیشت افراد کمک می‌کند و بر اهمیت مراقبت دلسوزانه از حیوانات تأکید می‌شود.

نگرش‌ها نسبت به احساسات اسب‌ها

این مطالعه که توسط دانشگاه پورتسموث و خیریه بروک، سازمانی برای حمایت از رفاه حیوانات، انجام شده، ۲۹۹ صاحب اسب و حیواناتشان را در مناطق دیوربل، لوگا و تیِس سنگال بررسی کرده است.

محققان نگرش صاحبان نسبت به اسب‌هایشان را ارزیابی کرده و از آن‌ها درباره باورهایشان در مورد توانایی حیوانات در احساس احساساتی مثل درد سؤال کردند. سپس رفاه اسب‌ها را ارزیابی کردند.

یافته‌ها، که در مجله PLoS ONE منتشر شده، ارتباط قدرتمندی بین همدلی صاحب و وضعیت جسمانی اسب را نشان می‌دهد و بیان می‌کند که تشویق به مراقبت دلسوزانه می‌تواند شرایط زندگی اسب‌های کاری را در سراسر جهان بهبود بخشد.

اسب‌ها به‌عنوان تکیه‌گاهی برای جوامع

اسب‌های کاری و سایر حیوانات مشابه نقش اساسی در درآمد خانوارها در کشورهای با درآمد پایین و متوسط دارند. تحقیقات بروک در سنگال نشان داد که خانواده‌هایی که اسب دارند می‌توانند تولید محصولات کشاورزی را برای برخی از محصولات تا ۷۸ درصد افزایش دهند، و یافته‌های مشابهی در کشورهای دیگر نیز وجود دارد.

این حیوانات همچنین در وظایفی مانند حمل آب و تغذیه دام‌ها حیاتی هستند.

یک سخنگوی بروک توضیح داد که سلامت و رفاه اسب‌های کاری به‌شدت با صاحبانشان مرتبط است.

او گفت: “اگر حیوانات بیمار یا مجروح شوند و نتوانند کار کنند، این مسئله به‌طور مستقیم بر فرصت‌های درآمدزایی و رفاه جوامعی که به آن‌ها وابسته‌اند تأثیر می‌گذارد.”

تأثیر همدلی

محققان رابطه روشنی بین همدلی و رفاه حیوانات کشف کردند.

صاحبان که به توانایی اسب‌ها در احساسات باور داشتند، معمولاً مراقبت‌های بیشتری مانند تغذیه و توجه دامپزشکی برای آن‌ها فراهم می‌کردند.

اسب‌های صاحبان دلسوز وضعیت جسمانی بهتری داشتند و رفاه کلی آن‌ها بهبود یافته بود.

یافته‌های کلیدی مطالعه

مطالعه نشان داد که صاحبان که به اسب‌هایشان توانایی احساس درد یا احساسات را نسبت می‌دهند، حیوانات سالم‌تری دارند که از تغذیه منظم و مسکن مناسب بهره‌مند هستند.

علاوه بر این، درآمد بیشتر خانوار و ثبات مالی با مراقبت بهتر از حیوانات مرتبط بود. این خانوارها احتمالاً غذای کافی، سرپناه و حمایت پزشکی برای اسب‌های خود فراهم می‌کردند.

علاوه بر این، محققان دریافتند که صاحبان با نگرش مثبت نسبت به اسب‌هایشان شرایط زندگی بهتری برای آن‌ها فراهم می‌کنند و نشان می‌دهند که رویکرد دلسوزانه به مراقبت از حیوانات به‌طور مستقیم به بهبود رفاه کمک می‌کند.

روابط اجتماعی و اقتصادی

مطالعه نشان داد که ثبات اقتصادی و اجتماعی نیز برای رفاه حیوانات ضروری است. خانوارهایی که می‌توانند به‌طور مستمر نیازهای خود را برآورده کنند، بهتر قادر به سرمایه‌گذاری در نیازهای حیوانات خود هستند.

این ثبات امکان مراقبت منظم دامپزشکی، تغذیه و سرپناه را فراهم می‌کند. بنابراین، حمایت مالی از این خانوارها می‌تواند رفاه حیوانات را در سطح وسیع‌تری بهبود بخشد.

ارتباط عاطفی با اسب‌ها

نویسنده ارشد مطالعه، لیان پروپس، محقق ارشد در دانشگاه پورتسموث، بر ارتباط قوی بین همدلی صاحب و رفاه اسب‌ها تأکید کرد.

او گفت: “تحقیقات ما بر ارتباط عمیق بین نگرش انسان‌ها و رفاه حیوانات تأکید می‌کند. وقتی صاحبان اسب‌ها را به‌عنوان موجوداتی دارای احساس در نظر می‌گیرند، احتمال بیشتری وجود دارد که در مراقبت از آن‌ها سرمایه‌گذاری کنند.”

پروپس اشاره کرد که این دانش می‌تواند سازمان‌های رفاه حیوانات را به سمت پرورش همدلی در جوامع هدایت کند، زیرا این امر به‌طور مستقیم رفاه حیوانات را افزایش می‌دهد.

او همچنین بیان کرد که این رابطه دوطرفه عمل می‌کند: صاحبان ممکن است توانایی احساس حیوان را کمتر اهمیت دهند تا از پریشانی خود زمانی که نمی‌توانند به‌خوبی از آن‌ها مراقبت کنند، جلوگیری کنند.

داده‌های این مطالعه می‌تواند به هدایت سیاست‌هایی کمک کند که از حیوانات کاری محافظت کرده، بودجه‌ای برای ابتکارات رفاهی تأمین کرده و آگاهی را در مورد مزایای مراقبت همدلانه در بهبود زندگی انسان و حیوان افزایش دهد.

تشخیص احساسات اسب‌ها

این مطالعه دیدگاه ارزشمندی برای سازمان‌های رفاه حیوانات، سیاست‌گذاران و جوامع فراهم می‌کند. تشخیص اینکه حیوانات موجودات حساس و شایسته مراقبت هستند، می‌تواند رفاه و کارآیی آن‌ها را بهبود بخشد و به‌طور مستقیم به نفع افرادی باشد که به آن‌ها وابسته‌اند.

تأکید بر این ارتباط انسان-حیوان می‌تواند به ایجاد روابط پایدار و متقابل سودمند در کشورهای با درآمد پایین و متوسط کمک کند که در آن‌ها حیوانات کاری نقش اساسی در زندگی جامعه ایفا می‌کنند.