تاثیرات آبزی‌پروری بر ماهی‌های وحشی بیشتر از حد انتظار ماست

1

مطالعه‌ای جدید درباره آبزی‌پروری نشان می‌دهد که مسیر از اقیانوس تا اجاق ممکن است پیچیده‌تر و به‌طور فزاینده‌ای ناپایدار باشد.

آیا تا به حال فکر کرده‌اید که چطور ماهی قزل‌آلا یا ماهی قزل‌آلای رنگین‌کمان به سفره شام شما می‌رسد؟ شاید شما تصویر قایق ماهی‌گیری کوچک و آرامی را در اقیانوس در ذهن داشته باشید، اما واقعیت می‌تواند بسیار متفاوت باشد.

جنبه پنهان آبزی‌پروری

مطالعه نشان می‌دهد که صنعت جهانی آبزی‌پروری، که به‌عنوان پرورش ماهی نیز شناخته می‌شود، احتمالاً بیشتر از آنچه قبلاً تصور می‌شد، به ماهی‌های وحشی وابسته است.

این کشف، باور دیرینه‌ای درباره پایداری صنعت آبزی‌پروری را به چالش می‌کشد و تخمین‌های جدیدی از تأثیر واقعی آن بر جمعیت ماهی‌های وحشی ارائه می‌دهد.

این یافته‌های جدید نتیجه تحقیقاتی دقیق است که توسط تیمی بین‌المللی از دانشمندان دانشگاه میامی، مدرسه روزنستیل علوم دریایی، جوی، و زمینی، سازمان اوشیانا، و دانشگاه نیویورک انجام شده است.

این تیم نسبت «ماهی‌وحشی‌ورودی به ماهی‌پرورشی‌خروجی» (FI) را، که معیاری مهم برای سنجش کارایی و پایداری آبزی‌پروری است، بازبینی کرده است.

نسبت ماهی‌های وحشی صیدشده

مطالعه نشان می‌دهد که نسبت ماهی‌های وحشی که به عنوان ورودی برای تولید ماهی‌های پرورشی استفاده می‌شود، بین ۲۷٪ تا ۳۰۷٪ بیشتر از تخمین‌های قبلی است.

این می‌تواند به این معنی باشد که برای هر ماهی پرورشی که به سفره ما می‌رسد، ممکن است تا ۱.۷۸ ماهی وحشی در فرآیند استفاده شده باشد، که تفاوت زیادی با تخمین قبلی ۰.۲۸ دارد. به‌ویژه برای گونه‌های پرورشی گوشت‌خوار مانند ماهی قزل‌آلا، ماهی رنگین‌کمان، و مارماهی، ممکن است ماهی‌های وحشی دو برابر ماهی‌های پرورشی تولید شده استفاده شوند.

وابستگی نادیده‌گرفته‌شده به ماهی‌های وحشی

تیم تحقیقاتی، منابعی از ماهی‌های وحشی که قبلاً در تغذیه آبزی‌پروری نادیده گرفته شده بود، مانند ضایعات و محصولات جانبی ماهی‌های صیدشده را بررسی کردند.

کارشناسان همچنین مرگ و میر جانبی ناشی از ماهی‌گیری را، مانند عمل «لغزش» که در آن صید ناخواسته رها می‌شود ولی بیشتر آن‌ها زنده نمی‌مانند، در نظر گرفتند.

پروفسور جنیفر جکیت، از نویسندگان مطالعه و استاد در بخش علوم و سیاست‌های محیطی مدرسه روزنستیل، گفت: «این تحقیق نشان می‌دهد که فرضیات ما در مورد آبزی‌پروری گوشت‌خوار بیش از حد خوش‌بینانه بوده است و دلیل دیگری برای تفکر استراتژیک در مورد گونه‌های آبزی که تولید انبوه آن‌ها منطقی‌تر است، ارائه می‌دهد.»

مبادلات در صنعت آبزی‌پروری

مطالعه همچنین به تبادلات زیست‌محیطی در تلاش برای کاهش استفاده از ماهی‌های وحشی در تغذیه آبزی‌پروری اشاره می‌کند. کاهش استفاده از ماهی‌های وحشی نیاز به افزایش پنج برابری در استفاده از محصولات زمینی دارد.

این مطالعه به‌طور نگران‌کننده‌ای نشان می‌دهد که اتکای روزافزون صنعت آبزی‌پروری به محصولات جانبی و ضایعات، باعث نشده است که صید و استفاده از ماهی‌های وحشی کامل برای تغذیه متوقف شود.

وابستگی آبزی‌پروری به ماهی‌های وحشی

این تحقیق نیاز به بازنگری در شیوه‌های کنونی آبزی‌پروری با رویکرد پایداری را نشان می‌دهد.

واضح است که تنها افزودن محصولات زمینی به رژیم‌های غذایی یا استفاده از محصولات جانبی کافی نیست تا تأثیرات زیست‌محیطی برجسته شده در این تحقیق کاهش یابد.

استراتژی‌های پایداری در غذاهای دریایی

با توجه به اینکه آبزی‌پروری همچنان یک بخش حیاتی در امنیت غذایی جهانی است، لازم است که به سمت فناوری‌های نوین و روش‌های پایدار حرکت کنیم.

رهبران صنعت فراخوانده می‌شوند تا در زمینه پژوهش و توسعه در جهت منابع پروتئینی جایگزین، مانند تغذیه مبتنی بر حشرات یا جایگزین‌های کشت‌شده در آزمایشگاه، که پتانسیل کاهش وابستگی به ماهی‌های وحشی را دارند، سرمایه‌گذاری کنند.

در عین حال، آگاهی مصرف‌کنندگان از انتخاب‌های غذایی پایدار می‌تواند تقاضا برای گونه‌های پرورشی مسئولانه‌تر را افزایش دهد.

نیاز به شفافیت و پاسخگویی

این مطالعه مهم سؤالاتی جدی را برای سیاست‌گذاران، سرمایه‌گذاران و مصرف‌کنندگان مطرح می‌کند.

نیاز به گزارش‌دهی جامع و شفاف از مواد اولیه تغذیه‌ای در صنعت آبزی‌پروری بیش از همیشه اهمیت دارد.