چند روزی است که این خبر در رسانه‌های جهان با تعجب پیگیری می‌شود؛ خبری درباره حضور مهاجرانی در یک تئاتر که علاقه‌ای به خروج از آن ندارند و حالا این سالن در آستانه ورشکستگی کامل قرار دارد و در‌عین‌حال در انجام واکنش مناسب تردید دارد. تئاتری در پاریس که به برگزاری نمایش‌ها و نمایشگاه‌های رادیکال شهرت دارد و حالا از سوی مهاجران آفریقایی اشغال شده است. این مهاجران هفته‌ها پیش به منظور شرکت در یک رویداد رایگان به این محل دعوت شده بودند. تئاتر «گِته لیریک» در پاریس در تاریخ ۱۰ دسامبر کنفرانسی با عنوان «بازآفرینی استقبال از پناه‌جویان در فرانسه» برگزار کرد. این کنفرانس شامل سخنرانی‌هایی با حضور دانشگاهیان برجسته و مقامات صلیب سرخ بود و مهاجران را به این رویداد دعوت کردند. با این حال، پس از پایان کنفرانس، مهاجرانی که عمدتا از مستعمرات سابق فرانسه در غرب آفریقا آمده بودند، از ترک محل خودداری کردند.
این سالن تئاتر اکنون به دلیل این تصرف، هفته‌هاست بدون درآمد مانده است و همچنین همه اجراهای آن تا ۲۴ ژانویه لغو شده است. این شرایط سبب شده صاحبان آن در آستانه ورشکستگی قرار بگیرند. سخنگوی مؤسسه، هزینه لغو رویدادهای خصوصی و عمومی را «چند صد هزار یورو زیان مستقیم» تخمین زده است. از سوی دیگر در بیانیه‌ای اعلام کرده‌اند افرادی که در این محل پناه گرفته‌اند، «به طور مداوم در حال افزایش هستند» و تعدادشان به حدود ۳۰۰ نفر رسیده است. در این بیانیه آمده است: «شرایط بهداشتی روز‌به‌روز در حال وخامت است و دست‌اندرکاران سالن به‌تنهایی با این وضعیت مواجه هستند». در بخش دیگری از بیانیه مدیریت سالن از مقامات محلی درخواست شده تا راه‌حلی برای اسکان این افراد بیابند. در ادامه این بیانیه آمده است: «اگرچه این اشغال اجباری است، اما برای ما تصورناپذیر است که این افراد در زمستان به خیابان انداخته شوند».
روزانه تظاهراتی روی پله‌های تئاتر برپا می‌شود. این سالن تئاتر به میزبانی اجراهای رادیکال مشهور است و حالا در شرایط سخت انتخاب بین واقعیت و عقیده و تفکر خود قرار گرفته است. سالنی در قلب پاریس که مکانی نمادین برای جشنواره‌های فرانسه در دهه‌های اخیر است و البته نامش با اجراهای متفاوتی عجین شده. نویسنده گزارشگر یوروآرت درباره این اتفاق معتقد است: «اکنون به لطف همان افرادی که ادعا می‌کنند سرسخت‌ترین مدافعان «فرهنگ» هستند، در حال تسلیم روح است. این مرکز که به مرکز پذیرش مهاجران تبدیل شده، رو به زوال است و علاقه‌مندان عقاید چپ هر‌چه هم ادعا کنند، فرهنگ و استقبال از مهاجران خیلی با هم قابل ادغام نیست». نویسنده این رسانه معتقد است در‌حالی‌که برگزارکنندگان این برنامه ادعا می‌کردند «تعداد اندکی مهاجر» به این برنامه دعوت شده بودند، تعدادشان ابتدا 250 نفر بود و سپس 300 نفر شد. کسانی که برای نشستن در تئاتر آمدند و مؤسسه را مجبور به تعطیلی کردند. البته مدیریت این سالن با رویکرد این مهاجران موافق بود. اواسط زمستان است، هوا سرد است و باورکردنی نیست که این مهاجران -که درخواست آنها برای هر‌کسی که به حقوق بشر حساس است کاملا مشروع به نظر می‌رسد- به خیابان‌ها انداخته شوند.
به گفته فیگارو، مدیریت این سالن ضمن ابراز تأسف از «ماهیت ناگهانی این اشغال» که مسئولان دولتی آن را «غیرقانونی» توصیف کرده‌اند، «مشروعیت تقاضای جمعی برای سقفی بالای سرشان» را یادآوری می‌کند. در نمای این تئاتر به سبک هاوسمن، بنری منقش به شعاری درباره «ضرورت مسکن برای خردسالان بدون همراه در خیابان‌ها» به چشم می‌خورد. از زمان آغاز این اشغال مشخص شد بسیاری از به‌اصطلاح «کودکان بدون همراه» بالای 18 سال سن دارند، که به طور خودکار آنها را از سیستم رفاه کودکان حذف می‌کنند. معمولا بر عهده صاحب محل است که موضوع را برای تخلیه و اعاده نظم به مقامات ارجاع دهد، اما مدیریت قادر به انجام این کار نیست. از نظر گزارشگران مخالف این رویداد مدیریت در دام احساسات خوب خود گرفتار شده است و ثابت می‌کند که نمی‌تواند از شرایطی که داوطلبانه در آن فرو‌رفته است، خارج شود.
یکی دیگر از رسانه‌های تندروی فرانسوی این شرایط را به خاموش‌شدن چراغ هنر به دست مهاجران تشبیه کرده است.
به نوشته یک رسانه دیگر «واقعیت جلوی چشم ماست؛ این سالن تئاتر معروف در آستانه ورشکستگی است و هیچ راه‌حلی در چشم‌انداز دیده نمی‌شود».
source