ساعت 24 – صحبت‌های آقای رئیس‌جمهور در جمع اهالی رسانه، خاصه آن بخش از اظهارات وی که درباره ادامه غنی‌سازی اورانیوم و حمله احتمالی دشمن به تاسیسات غنی‌سازی مطرح شد، نه‌تنها یک موضع‌گیری غلط و بی‌مبنا بود، بلکه متاسفانه این احتمال می‌رود هزینه‌های هنگفتی نیز روی دست ایران بگذارد.
حمله به ایران شلیک به مذاکره بود. به تعبیری آمریکایی‌ها روی میز مذاکره با وزیر امور خارجه مسعود پزشکیان بمب انداختند. در شرایط فعلی، مذاکره بی‌اعتبارترین ایده است؛ یک ایده کاملاً شکست‌خورده… خوش‌بینی نسبت به 5 دور مذاکرات ایران و آمریکا، نهایتاً به جنگ تحمیلی اخیر منتهی شد.
یک سال از دوره ریاست‌جمهوری مسعود پزشکیان گذشت. واقعیت این است که دولت آقای پزشکیان در این یک سال کارنامه خوبی نداشته است. به‌ویژه در حوزه اقتصادی، دولت چهاردهم نمره قبولی نمی‌گیرد. رهاشدگی قیمت‌ها، تورم افسارگسیخته، ناکارآمدی مطلق برخی وزارتخانه‌ها و همین‌طور اولویت یافتن انتصابات سیاسی و جناحی بر شایسته‌سالاری، در یک سال گذشته تصویری ناکارآمد از دولت به افکار عمومی ارائه کرده است به‌گونه‌ای که حتی طرفداران دولت نیز در این مدت نسبت به ناکارآمدی‌ها و سوءمدیریت‌ها انتقاداتی را مطرح کرده‌اند.
واقعیت این است که گویی یک رخوت و کرختی در مجموعه دولت فراگیر شده است؛ نه تصمیمات و نه اقدامات، تناسبی با واقعیت‌ها و نیازهای ضروری کشور ندارد. به همین خاطر این انگاره مطرح شده که دولت، دست روی دست گذاشته و نسبت به گشایش‌های خارجی امیدوار است.
این همان بلیه‌ای است که کشور در دولت حسن روحانی به آن مبتلا و خسارات هنگفتی به ایران تحمیل شد. تجربه 8 سال مدیریت روحانی باعث شد ایده چشمداشت به گشایش‌های خارجی کاملاً غیرمعتبر شود.
اکنون که با وقوع جنگ اخیر، این ایده نه‌تنها بی‌اعتبارتر شده، بلکه توجه و اعتقاد به آن باعث افزایش ضریب تهدید علیه امنیت کشور نیز می‌شود. بنابراین اگر قرار است گشایشی در کشور رخ دهد و اگر قرار است روزنه‌هایی از امید برای بهبود اوضاع اقتصادی و معیشتی پدیدار شود؛ راه‌حل، تکیه بر ظرفیت‌ها و توان داخلی و همین‌طور استفاده درست و منطقی از ظرفیت‌های دیپلماتیک است.
کابینه آقای پزشکیان در سال اول نشان داد از ظرفیت لازم برای مدیریت کشور برخوردار نیست. اکنون هنگامه ترمیم این کابینه است. مدیران ناکارآمد باید با افراد دارای صلاحیت، مفید و متخصص جایگزین شوند.
برخلاف مذاکره که نه امکان، بلکه چشمداشتی به تصمیم طرف آمریکایی است؛ اصلاح کابینه و استفاده از ظرفیت‌های تخصصی، امکانی است که کاملاً در اختیار خود دولت است. دولت به جای افتادن در ورطه دوقطبی‌سازی‌های کاذب و هزینه‌ساز، بهتر است با تکیه بر واقعیات نسبت به مدیریت کشور اهتمام داشته باشد.
روزنامه کیهان
source