در هوای خاموش اما زنده سنندج، هنوز نوای ویلن مردی به گوش می رسد که موسیقی را نه فقط نواخت که زندگی کرد.
حسن کامکار، پدر معنوی گروه پرآوازه کامکارها و یکی از بنیان گذاران موسیقی نواحی مدرن در ایران، – در هوای خاموش اما زنده سنندج، هنوز نوای ویلن مردی به گوش می رسد که موسیقی را نه فقط نواخت که زندگی کرد.
حسن کامکار، پدر معنوی گروه پرآوازه کامکارها و یکی از بنیان گذاران موسیقی نواحی مدرن در ایران، حالا یک سال دیگر از ما دورتر شده، اما صدایش همچنان نزدیک است.
به گزارش ایسنا، نام حسن کامکار در موسیقی ایران تنها یک نام نیست؛ نشانه ای است از آغاز، از نسلی که موسیقی را نه فقط آموخت که با آن نفس کشید.
در سالگرد درگذشت این چهره مؤثر، بازخوانی مسیر زندگی اش، احترام به صدایی است که هنوز در گوش فرهنگ ما جاری ست.
او در سنندج، شهر نغمه ها و نواها، به دنیا آمد و از نوجوانی دل در گرو ویلن نهاد.
ساز در دست او تنها ابزار نبود؛ زبانِ دل و اندیشه بود.
ترکیبی از تکنیک های موسیقی کلاسیک و لطافت موسیقی کردی را به صدایی بدل کرد که بی تظاهر، اما تأثیرگذار بود.
اما آنچه حسن کامکار را به یک چهره ماندگار بدل کرد، صرفاً مهارت نوازندگی اش نبود.
نگاه تربیتی و اندیشه فرهنگی او، موسیقی را از سطح سرگرمی یا مهارت فردی فراتر برد و به ساحت خانواده، آموزش و هویت فر
source