بررسی گوشی Nothing Phone 3a Pro

1

اگر هنوز شک دارید که برند Nothing مسیر خاص خود را در دنیای فناوری دنبال می‌کند، معرفی گوشی Phone 3a Pro قطعاً نظرتان را تغییر خواهد داد. این گوشی یکی از متمایزترین مدل‌های اقتصادی است که تاکنون بررسی کرده‌ام، با طراحی خاصی در بخش دوربین پشتی که قطعاً بحث‌برانگیز خواهد بود.

این مدل، پرچم‌دار Phone 3 نیست که قرار است در سال ۲۰۲۵ عرضه شود، و همچنین دنباله‌ی مستقیم مدل Phone 2a سال گذشته هم نیست؛ چرا که نسخه‌ی استاندارد Phone 3a با قیمت ۳۷۹ دلار / ۳۲۹ پوند عرضه خواهد شد و طراحی نسبتاً معمولی‌تری دارد. اما مدل 3a Pro ترکیبی است از دو مدل قبلی، با دوربین‌هایی که معمولاً در گوشی‌های گران‌قیمت‌تر یافت می‌شوند. همچنین Nothing رویکرد متفاوتی نسبت به هوش مصنوعی در مقایسه با سایر برندها اتخاذ کرده است. لازم به ذکر است که نورهای Glyph و نسخه‌ی ویجت‌محور اندروید همچنان حفظ شده‌اند.

این گوشی با قیمت ۴۵۹ دلار / ۴۴۹ پوند عرضه شده و ارزان‌تر از مدل‌هایی مانند Google Pixel 8a و Samsung Galaxy A56 است. اما در بازاری به‌شدت رقابتی قرار دارد. آیا می‌تواند رقبای خود را کنار بزند؟ و آیا لنز زوم پریسکوپی که باعث تغییر بحث‌برانگیز در طراحی شده، ارزش پرداخت هزینه‌ی بیشتر نسبت به مدل استاندارد 3a را دارد؟

طراحی و ساخت: چشم‌نواز یا فاجعه؟

در کنار مدل استاندارد Phone 3a، طراحی خاص مدل 3a Pro کاملاً به چشم می‌آید. Nothing به جای استفاده از شیشه‌ی تیره برای پنهان کردن لنزها (رویکرد رایج در پرچم‌داران)، تصمیم گرفته تا تفاوت در شکل و اندازه‌ی دوربین‌ها را به یک بیانیه‌ی طراحی تبدیل کند. جزیره‌ی دوربین از جنس آلومینیوم است و به‌طور محسوسی از بدنه بیرون زده است.

این طراحی کاملاً سلیقه‌ای است، اما به نظر من در مقایسه با طراحی‌های قبلی Nothing چندان ظریف به نظر نمی‌رسد. همچنین بیشتر شبیه رویکردی است که سایر برندها در پرچم‌داران خود اتخاذ کرده‌اند. استفاده از برجستگی بزرگ و دایره‌ای برای دوربین‌ها در مدل‌های اخیر پرچم‌داران محبوب شده است. به نظر می‌رسد این تنها راهی بوده تا Nothing بتواند لنز پریسکوپی را در طراحی مدل 3a بگنجاند، بدون اینکه بقیه‌ی سخت‌افزار گوشی را تغییر دهد – زیرا از نظر فنی، این دو مدل سخت‌افزار کاملاً یکسانی دارند. این تصمیم احتمالاً برای کنترل قیمت ضروری بوده است.

گوشی‌های Nothing معمولاً در رنگ‌های روشن، جلوه‌ی متمایزتری دارند؛ بنابراین من مدل خاکستری را پیشنهاد می‌کنم، زیرا در مدل مشکی جزئیات طراحی چندان قابل تشخیص نیستند. البته این انتخاب تأثیری در جلب توجه دوربین برجسته‌ی عقب ندارد.

به غیر از تغییر در دوربین، می‌توان تحول طراحی را در مقایسه با Phone 2a Plus مشاهده کرد. نورهای Glyph کمی تغییر موقعیت داده‌اند اما همچنان برای اعلان‌ها، تماس‌ها و تایمرها روشن می‌شوند. همچنین گرافیک‌های شفاف الهام‌گرفته از مدارهای الکترونیکی کمی بهبود یافته‌اند تا شباهت بیشتری به اجزای واقعی داخل گوشی داشته باشند. پوشش پشتی از جنس شیشه‌ی واقعی است نه پلاستیک، که حس بهتری در دست ایجاد می‌کند. فریم پلی‌کربنات تخت نیز چسبندگی مناسبی دارد و دکمه‌ها در جای مناسبی برای استفاده‌ی راحت قرار گرفته‌اند.

در کنار دکمه‌های پاور و تنظیم صدا، یک دکمه‌ی جدید در سمت راست گوشی اضافه شده که دسترسی به فضای هوش مصنوعی جدید (Essential Space) را فعال می‌کند. این دکمه دارای شکل برجسته‌تر و جنس فلزی براق‌تر است که از دیگر دکمه‌ها متمایز می‌شود و احتمال اشتباه در فشردن آن را کاهش می‌دهد.

از نظر مقاومت در برابر آب، Nothing کمی عملکرد را بهبود داده است. این مدل دارای گواهی IP64 است، در حالی که مدل Phone 2a دارای گواهی IP54 بود. البته هنوز با گواهی IP67 که در گوشی‌هایی مانند Pixel 8a و Galaxy A56 یافت می‌شود، فاصله دارد و نمی‌تواند در آب کاملاً غوطه‌ور شود.

صفحه‌نمایش و صدا: درخشش یک ستاره

حاشیه‌های باریک‌تر نمایشگر باعث شده که Nothing یک صفحه‌نمایش ۶.۷۷ اینچی را در بدنه‌ی پلی‌کربناتی گوشی Phone 3a Pro جای دهد. این مقدار کمی بزرگ‌تر از نمایشگر ۶.۷ اینچی مدل Phone 2a است، اما تغییر چشمگیری ایجاد نمی‌کند. رزولوشن نیز تقریباً بدون تغییر باقی مانده و برای مشاهده‌ی عکس‌ها و ویدئوهای ۱۰۸۰p کاملاً مناسب است.

حسگر اثر انگشت زیر نمایشگر کمی بیش از حد به لبه‌ی پایینی نزدیک است، که باعث می‌شود برای باز کردن قفل گوشی، دست خود را جابجا کنید. البته عملکرد حسگر سریع است و مشکلی در شناسایی اثر انگشت وجود ندارد. همچنین دوربین سلفی می‌تواند تشخیص چهره‌ی اولیه را انجام دهد.

یکی از تغییرات بزرگ، افزایش چشمگیر روشنایی صفحه‌نمایش AMOLED است. این مدل حداکثر ۳۰۰۰ نیت روشنایی دارد که بیش از دو برابر روشنایی مدل Phone 2a است. البته این مقدار در شرایط عادی استفاده نخواهد شد و تنها هنگام نمایش محتوای HDR در قسمت‌های کوچکی از نمایشگر به کار می‌رود. اما در مقایسه با مدل قبلی، خوانایی نمایشگر در فضای باز به‌وضوح بهتر شده است.

این نمایشگر رنگ‌های زنده و پرطراوتی دارد که در ترکیب با رابط کاربری سیاه و سفید Nothing جلوه‌ی خاصی ایجاد می‌کند. البته اگر رنگ‌های طبیعی‌تر را ترجیح می‌دهید، می‌توانید در تنظیمات میزان اشباع رنگ را کاهش دهید. نرخ نوسازی نیز می‌تواند به‌صورت خودکار بین ۶۰ و ۱۲۰ هرتز تنظیم شود، اما امکان قفل کردن آن روی ۱۲۰ هرتز نیز وجود دارد.

از نظر صدا، تغییر زیادی نسبت به نسل قبلی مشاهده نمی‌شود. گوشی همچنان از ترکیب بلندگوی پایینی و اسپیکر مکالمه برای خروجی استریو استفاده می‌کند. حجم صدا برای استفاده‌ی شخصی کافی است و مکالمات و پادکست‌ها را با وضوح مناسبی پخش می‌کند. با این حال، در حداکثر صدا، همچنان زیر و بم صدا نامتعادل می‌شود که در بسیاری از گوشی‌های هم‌رده نیز دیده می‌شود.

دوربین‌ها: توجیهی برای چهره‌ی جدید

اگر تفاوت‌های طراحی به اندازه‌ی کافی واضح نباشند، عکاسی دلیل اصلی انتخاب نسخه‌ی Pro به جای Phone 3a معمولی است. در این مدل، شما یک دوربین تله‌فوتو پریسکوپی ۵۰ مگاپیکسلی دریافت می‌کنید که زوم اپتیکال ۳ برابری و عکس‌های برش‌خورده‌ی ۶ برابری «بدون افت کیفیت» ارائه می‌دهد، در حالی که نسخه‌ی 3a معمولی تنها زوم ۲ برابری دارد. هر دو گوشی دارای دوربین اصلی ۵۰ مگاپیکسلی با لرزش‌گیر اپتیکال تصویر و یک دوربین فوق‌عریض ۸ مگاپیکسلی هستند.

دوربین فوق‌عریض، ضعیف‌ترین مورد در میان این سه است، با وضوح کمتری در لبه‌های تصویر، اما اختلاف کیفیت چندان فاحش نیست. رنگ‌ها و نوردهی با دوربین اصلی هماهنگ هستند و این دوربین مانند برخی دیگر از دوربین‌های فوق‌عریض در نمایش نقاط روشن مشکل ندارد.

همین موضوع در مورد تله‌فوتو نیز صدق می‌کند. دامنه‌ی دینامیکی واقعاً خوب است و سنسور با تعداد پیکسل بالا قادر به ثبت جزئیات فراوان است. نویز در صحنه‌های تاریک کنترل شده و شارپ‌سازی بیش از حد برای افزایش جزئیات اتفاق نمی‌افتد. جالب است که تصاویر ۶ برابری وضوح بهتری نسبت به تصاویر ۲ برابری گرفته‌شده با دوربین اصلی دارند، که اغلب نرم‌تر به نظر می‌رسند. شما می‌توانید زوم دیجیتال را تا ۶۰ برابر افزایش دهید، اما کاهش کیفیت در این سطح کاملاً مشهود است.

با تغییر بین هر دو نسخه‌ی Phone 3a، به وضوح مشاهده می‌کنید که نسخه‌ی Pro زوم واضح‌تر و دقیق‌تری ارائه می‌دهد. این برتری در محیط‌های داخلی و شب نیز حفظ می‌شود، بنابراین اگر زوم برایتان اهمیت دارد، نسخه‌ی Pro گزینه‌ی بهتری است. اما دو سنسور دیگر تقریباً هیچ تفاوتی در کیفیت ارائه نمی‌دهند.

در حالت ۱ برابری، دوربین اصلی قادر به ثبت تصاویر بسیار زیبا است که در این محدوده‌ی قیمتی قابل رقابت با مدل‌های گوگل، سامسونگ و وان‌پلاس است. جزئیات زیادی ثبت می‌شود، HDR به‌خوبی نقاط روشن و سایه‌ها را متعادل می‌کند و رنگ‌ها پرطراوت و زنده هستند. در نور کم نیز عملکرد این دوربین همچنان خوب است.

پردازش تصویر در گوشی Nothing تمایل به حفظ رنگ‌های طبیعی و کنتراست بالا دارد، که به هر عکس جلوه‌ی خاصی می‌بخشد. در اینجا کنترل زیادی روی رنگ و دما وجود ندارد، تنها چند فیلتر و یک اسلایدر نوردهی در دسترس است. اما نکته‌ی مثبت این است که برنامه‌ی دوربین اکنون بسیار روان‌تر شده است. نمایش زنده از نرخ ۶۰ هرتز به ۱۲۰ هرتز ارتقا یافته، و حالا هنگام جابجایی سریع بین برنامه‌ی گالری و دوربین، پردازش تصاویر کمتر قابل‌مشاهده است.

تجربه‌ی نرم‌افزاری: هنوز کاملاً ضروری نیست

NothingOS مدتی است که یکی از نسخه‌های موردعلاقه‌ی من از اندروید بوده است. هیچ برند دیگری به اندازه‌ی آن یکپارچگی طراحی، گزینه‌های سفارشی‌سازی یا ویجت‌های صفحه‌ی اصلی کاربردی ارائه نمی‌دهد. نسخه‌ی 3.1 این روند را ادامه داده و شامل ویجت‌های مخصوص لاک‌اسکرین و یک گالری اختصاصی است.

بزرگ‌ترین تغییر، افزودن ویژگی Essential Space است که با استفاده از هوش مصنوعی، یادداشت‌های متنی، صوتی و اسکرین‌شات‌ها را سازمان‌دهی و دسته‌بندی می‌کند. دکمه‌ی اختصاصی کناری گوشی برای گرفتن اسکرین‌شات با یک بار فشردن، ضبط یادداشت صوتی با نگه‌داشتن، و ورود به هاب Essential Space با دو بار فشردن طراحی شده است. این سیستم به‌صورت خودکار صداها را به متن تبدیل و نوشته‌ها را خلاصه می‌کند.

من از اینکه تصاویر از گالری دوربین جدا نگه داشته می‌شوند، خوشم آمد. برخی از ویژگی‌هایی که قرار است در ماه‌های آینده عرضه شوند نیز امیدوارکننده به نظر می‌رسند، مانند امکان جستجو درون تصاویر بر اساس متن. اما در حال حاضر، هنوز در مراحل اولیه است. شاید به این دلیل که من یادداشت‌های صوتی زیادی ضبط نمی‌کنم، اما دلیلی برای جایگزین کردن لیست‌های Google Keep با این ویژگی ندیدم.

در مجموع، رابط کاربری همچنان بسیار روان و پاسخگو است. بهینه‌سازی‌های پس‌زمینه باعث شده همه چیز کمی سریع‌تر به نظر برسد، انیمیشن‌ها نرم‌تر شده‌اند و به‌جز چند برنامه‌ی اختصاصی Nothing، بقیه‌ی اپلیکیشن‌ها نسخه‌ی پیش‌فرض گوگل هستند. و مهم‌تر از همه، هیچ نرم‌افزار اضافی (Bloatware) روی گوشی وجود ندارد.

البته، پشتیبانی نرم‌افزاری Nothing نسبت به رقبا ضعیف‌تر است. تنها سه به‌روزرسانی بزرگ اندروید دریافت خواهید کرد که نصف چیزی است که گوگل یا سامسونگ ارائه می‌دهند، اما شش سال به‌روزرسانی امنیتی همچنان رقابتی محسوب می‌شود.

عملکرد و عمر باتری: بازگشت به اسنپدراگون

پس از اعتراض برخی طرفداران Nothing درباره‌ی استفاده از پردازنده‌های مدیاتک در Phone 2a، تعجبی ندارد که این برند دوباره به سمت کوالکام برگشته است. پردازنده‌ی Snapdragon 7S Gen 3 هنوز یک تراشه‌ی میان‌رده محسوب می‌شود، اما در تست‌های بنچمارک دو‌بعدی، ۲۵ تا ۳۰ درصد و در تست‌های گرافیکی حدود ۱۰ درصد بهتر از قبل عمل می‌کند.

این گوشی در سطح Redmi Note 14 Pro+ و کمی ضعیف‌تر از OnePlus Nord 4 قرار دارد. در استفاده‌ی روزمره، هیچ کندی یا تأخیری احساس نکردم که بخشی از آن به استفاده‌ی هوشمند از ۸ گیگابایت حافظه‌ی داخلی به‌عنوان رم مجازی در کنار ۱۲ گیگابایت رم واقعی مربوط می‌شود.

یک سیستم خنک‌کننده‌ی بزرگ‌تر نیز کمک کرده تا دمای گوشی کنترل شود. اجرای بازی‌های سنگین مانند Diablo Immortal گوشی را کمی گرم می‌کند، اما نه به حدی که نگران‌کننده باشد. بیشتر بازی‌های پلی‌استور به‌خوبی اجرا می‌شوند، اما نه آن‌قدر که بتوانند از نمایشگر ۱۲۰ هرتزی به‌طور کامل بهره ببرند.

این مدل همچنان از یک باتری ۵۰۰۰ میلی‌آمپرساعتی مانند مدل قبلی استفاده می‌کند، اما به دلیل پردازنده‌ی کارآمدتر، دوام باتری اندکی بهتر شده است. به طور کلی، این گوشی یک‌روزه است و برای استفاده‌ی سنگین نیاز به شارژ شبانه دارد. Nothing هنوز از سلول‌های جدید سیلیکون-کربن استفاده نکرده، بنابراین نسبت به برندهایی مانند Honor و OnePlus کمی عقب‌تر است، اما در مقایسه با گوگل و سامسونگ رقابتی عمل می‌کند.

نکته‌ی مثبت دیگر، افزایش سرعت شارژ سیمی نسبت به Phone 2a است. با یک شارژر USB-C مناسب، توان ۵۰ واتی دریافت می‌کنید که بیش از دو برابر شارژر Pixel 8a است. شارژ کامل کمتر از یک ساعت طول می‌کشد. اما شارژ بی‌سیم پشتیبانی نمی‌شود، احتمالاً این ویژگی برای مدل بالارده‌ی Phone 3 نگه داشته شده است.

جمع‌بندی: آیا Phone 3a Pro ارزش خرید دارد؟

شاید کمی طنزآمیز باشد که یک گوشی با چراغ‌های چشمک‌زن و طراحی شفاف، آن‌قدر متفاوت از مدل پایه‌ی خود به نظر نرسد. اگر زیاد از زوم استفاده نمی‌کنید، دلیل خاصی برای انتخاب نسخه‌ی Pro به جای مدل معمولی نمی‌بینم.

با این حال، دوربین تله‌فوتو در این مدل بهتر است و در کنار دوربین اصلی باکیفیت، رقابتی با بهترین گوشی‌های میان‌رده‌ی بازار دارد. از نظر عملکرد و عمر باتری، این گوشی مطابق انتظار است و NothingOS همچنان تجربه‌ی دلپذیری ارائه می‌دهد.

اگر طراحی خاص و ویژگی‌های Nothing را دوست دارید و بهترین تنظیمات دوربین این برند را می‌خواهید، Phone 3a Pro گزینه‌ی جذابی است.

مزایا:
✅ دوربین‌های همه‌کاره با پردازش تصویر قوی
✅ عملکرد و عمر باتری قابل‌قبول در سطح میان‌رده
✅ رابط کاربری سفارشی و پر از ویجت

معایب:
❌ طراحی بحث‌برانگیز ماژول دوربین عقب
❌ نرم‌افزار Essential Space هنوز در مراحل اولیه است
❌ رقابت شدید در این محدوده‌ی قیمتی