به گزارش رکنا، اگزما ی عصبی، که با نام علمی لیکن سیمپلکس کرونیکوس (Lichen Simplex Chronicus) شناخته می‌شود، یک بیماری پوستی مزمن است که به دلیل خارش شدید و مکرر در یک ناحیه خاص ایجاد می‌شود. این نوع اگزما معمولاً به دلایل روانی یا استرس بروز می‌کند و می‌تواند چرخه‌ای از خارش و خاراندن را به وجود آورد که باعث ضخیم شدن و تغییر رنگ پوست می‌شود.
علائم اگزمای عصبی
علائم اگزمای عصبی معمولاً به صورت زیر ظاهر می‌شوند:
| علائم | توضیحات |
|---|---|
| خارش شدید و مداوم | خارش در یک ناحیه خاص که در شب یا هنگام استرس تشدید می‌شود. |
| ضخیم شدن پوست | پوست ضخیم و خشن می‌شود به دلیل خاراندن مداوم (لیکنفیکاسیون). |
| تغییر رنگ پوست | تغییر رنگ پوست به قرمز، قهوه‌ای یا خاکستری در ناحیه درگیر. |
| خشکی و پوسته‌پوسته شدن | پوست در ناحیه آسیب‌دیده خشک و همراه با ترک‌های ریز یا پوسته است. |
| محدود بودن ناحیه درگیر | معمولاً یک یا چند ناحیه خاص مثل گردن، مچ دست یا ساق پا تحت تأثیر قرار می‌گیرند. |
| چرخه خارش و خاراندن | خاراندن مداوم باعث بدتر شدن خارش و آسیب بیشتر پوست می‌شود. |
| حساسیت و سوزش | ناحیه ممکن است به لمس یا تحریکات محیطی حساس و دردناک باشد. |
1. خارش شدید و مداوم
خارش معمولاً در یک نقطه خاص متمرکز است.
شب‌ها یا هنگام استرس بیشتر می‌شود.
2. ضخیم شدن پوست (لیکنفیکاسیون)
به دلیل خاراندن مداوم، پوست ضخیم‌تر می‌شود و بافت آن خشن به نظر می‌رسد.
3. تغییر رنگ پوست
پوست ممکن است تیره‌تر (قهوه‌ای یا خاکستری) یا قرمز شود.
4. خشکی و پوسته‌پوسته شدن
ناحیه درگیر ممکن است خشک و همراه با ترک‌های ریز یا پوسته باشد.
5. شکل محدود ناحیه درگیر
معمولاً اگزمای عصبی فقط یک یا چند ناحیه خاص را تحت تأثیر قرار می‌دهد (مثل پشت گردن، ساق پا، مچ دست یا پشت ران).
6. چرخه خارش و خاراندن
خاراندن مداوم باعث تشدید خارش و آسیب بیشتر پوست می‌شود و این چرخه ادامه پیدا می‌کند.
7. حساسیت و سوزش در ناحیه درگیر
ناحیه ممکن است نسبت به لمس یا تحریکات محیطی حساس‌تر شود.
عوامل تشدیدکننده اگزمای عصبی
اگزمای عصبی می‌تواند تحت تأثیر عوامل مختلفی تشدید شود. این عوامل معمولاً مربوط به وضعیت روانی، شرایط محیطی و تحریکات پوستی هستند. در ادامه عوامل اصلی و توضیحات کامل آن‌ها آورده شده است:
| عامل | توضیحات |
|---|---|
| استرس و اضطراب | استرس باعث افزایش حساسیت پوست و تشدید خارش می‌شود. |
| عادات رفتاری (خارش مکرر) | خاراندن مداوم پوست باعث ضخیم و حساس‌تر شدن ناحیه آسیب‌دیده می‌شود. |
| محیط خشک یا تحریک‌کننده | آب‌وهوای خشک، باد سرد یا استفاده از سیستم‌های گرمایشی، خشکی پوست را افزایش می‌دهد. |
| لباس‌های تحریک‌کننده | لباس‌های تنگ، پشمی یا ساخته‌شده از مواد مصنوعی می‌توانند پوست را تحریک کنند. |
| مواد حساسیت‌زا | مواد شیمیایی قوی، عطرها و شوینده‌ها می‌توانند پوست را تحریک کنند. |
| تغییرات هورمونی | نوسانات هورمونی (مانند دوران قاعدگی یا بارداری) حساسیت پوست را افزایش می‌دهند. |
| عوامل غذایی | غذاهای آلرژی‌زا مانند آجیل، تخم‌مرغ یا غذاهای فرآوری‌شده می‌توانند خارش را تشدید کنند. |
| کمبود خواب | کاهش توانایی بدن در ترمیم پوست و افزایش استرس ناشی از کم‌خوابی، خارش را بدتر می‌کند. |
| عفونت یا تحریک خارجی | آسیب‌های پوستی یا نیش حشرات باعث التهاب و تشدید علائم می‌شوند. |
| سبک زندگی غیرفعال | کمبود فعالیت بدنی و مدیریت نامناسب استرس شرایط بیماری را بدتر می‌کند. |
1. استرس و اضطراب
استرس و فشار روانی یکی از مهم‌ترین عوامل تحریک و تشدید اگزمای عصبی است.
در زمان استرس، بدن هورمون‌هایی ترشح می‌کند که می‌توانند حساسیت پوست را افزایش دهند و خارش را تشدید کنند.
استرس مزمن، چرخه خارش و خاراندن را تقویت می‌کند.
2. عادات رفتاری (خارش مکرر)
عادت به خاراندن یا مالیدن پوست در طولانی‌مدت باعث ضخیم‌تر شدن و تحریک پوست می‌شود.
خاراندن مداوم، نه‌تنها پوست را آسیب می‌زند، بلکه حساسیت ناحیه را بیشتر می‌کند.
3. محیط خشک یا تحریک‌کننده
زندگی در مناطقی با آب‌وهوای خشک یا در معرض هوای سرد و وزش باد بودن می‌تواند خشکی پوست را افزایش دهد.
استفاده از سیستم‌های گرمایشی در زمستان که رطوبت محیط را کاهش می‌دهند، می‌تواند پوست را تحریک کند.
4. لباس‌های تحریک‌کننده
پوشیدن لباس‌های تنگ، خشن یا ساخته‌شده از مواد مصنوعی (مثل نایلون و پلی‌استر) می‌تواند باعث سایش پوست و تشدید خارش شود.
لباس‌هایی از جنس پشم یا موادی که پوست را تحریک می‌کنند نیز مضر هستند.
5. مواد حساسیت‌زا
استفاده از محصولات بهداشتی یا آرایشی حاوی عطرها، رنگ‌ها و مواد شیمیایی قوی ممکن است پوست را تحریک کند.
شوینده‌های قوی (مثل صابون‌ها یا مواد شست‌وشوی لباس) نیز یکی از دلایل افزایش تحریک هستند.
6. تغییرات هورمونی
تغییرات هورمونی، به‌ویژه در زنان (مانند دوران قاعدگی، بارداری یا یائسگی) می‌تواند حساسیت پوست را بیشتر کرده و خارش را تشدید کند.
7. عوامل غذایی
برخی غذاها که ممکن است آلرژی‌زا باشند (مانند آجیل، تخم‌مرغ، گوجه‌فرنگی یا غذاهای فرآوری‌شده) می‌توانند واکنش‌های التهابی را در بدن افزایش دهند و خارش را بدتر کنند.
8. کمبود خواب
کمبود خواب می‌تواند باعث کاهش توانایی بدن در ترمیم پوست شود و استرس روانی را تشدید کند، که در نهایت به بدتر شدن اگزمای عصبی می‌انجامد.
9. عفونت یا تحریک خارجی
آسیب‌های پوستی ناشی از خاراندن ممکن است باعث عفونت شود و به خارش و التهاب بیشتری منجر شود.
نیش حشرات یا تحریکات خارجی (مانند گردوغبار یا مواد شیمیایی) نیز در تشدید علائم تأثیر دارند.
10. سبک زندگی غیرفعال
فعالیت فیزیکی کم و نداشتن روش‌هایی برای تخلیه استرس، شرایطی ایده‌آل برای تشدید بیماری فراهم می‌کند.
چطور از تشدید جلوگیری کنیم؟
مدیریت استرس: استفاده از تکنیک‌های آرام‌سازی مانند مدیتیشن، یوگا و تنفس عمیق.
مرطوب نگه‌داشتن پوست: استفاده از کرم‌ها یا لوسیون‌های مخصوص برای جلوگیری از خشکی.
انتخاب لباس مناسب: پوشیدن لباس‌های نخی و گشاد.
اجتناب از مواد حساسیت‌زا: انتخاب محصولات بهداشتی و آرایشی بدون عطر و مواد شیمیایی.
رژیم غذایی متعادل: پرهیز از غذاهای تحریک‌کننده و مصرف غذاهای حاوی اسیدهای چرب امگا-3.
درمان‌های خانگی برای اگزمای عصبی
برای مدیریت و کاهش علائم اگزمای عصبی، روش‌های خانگی زیر می‌توانند مفید باشند. این درمان‌ها به کاهش خارش، التهاب و تحریک پوست کمک می‌کنند:
| روش درمانی | توضیحات |
|---|---|
| مرطوب‌کننده‌ها | استفاده از مرطوب‌کننده‌های قوی و بدون عطر مانند اوسرین یا روغن نارگیل برای حفظ رطوبت پوست. |
| کمپرس سرد | گذاشتن کمپرس سرد روی ناحیه آسیب‌دیده برای کاهش خارش و التهاب. |
| حمام با مواد تسکین‌دهنده | استفاده از جو دوسر کلوئیدی یا سرکه سیب در آب ولرم برای تسکین پوست و کاهش تحریک. |
| اجتناب از خاراندن | کوتاه کردن ناخن‌ها، پوشیدن دستکش در شب و پوشاندن ناحیه آسیب‌دیده با گاز استریل. |
| روغن‌های طبیعی | استفاده از روغن نارگیل، روغن زیتون یا روغن درخت چای برای مرطوب کردن و تسکین پوست. |
| ژل آلوئه‌ورا | مالیدن ژل خالص آلوئه‌ورا روی ناحیه برای کاهش خارش و التهاب. |
| لباس مناسب | پوشیدن لباس‌های نخی و گشاد و اجتناب از لباس‌های تنگ و پشمی برای جلوگیری از تحریک پوست. |
| مدیریت استرس | تمرین مدیتیشن، یوگا و تنفس عمیق برای کاهش استرس و بهبود علائم. |
| رژیم غذایی متعادل | مصرف غذاهای حاوی امگا-3 مانند ماهی و گردو و پرهیز از غذاهای حساسیت‌زا و فرآوری‌شده. |
| چای گیاهی | نوشیدن دمنوش‌های آرام‌بخش مانند بابونه یا نعناع برای کاهش استرس و کمک به ترمیم پوست. |
1. مرطوب‌کننده‌ها
استفاده از مرطوب‌کننده‌های قوی و بدون عطر (مانند کرم‌های حاوی اوسرین، شی باتر یا روغن نارگیل) به حفظ رطوبت پوست کمک می‌کند.
بهتر است بلافاصله پس از حمام، مرطوب‌کننده استفاده شود.
2. کمپرس سرد
استفاده از کمپرس سرد روی ناحیه آسیب‌دیده می‌تواند خارش را کاهش دهد.
یک حوله تمیز را با آب سرد خیس کنید و به مدت 10-15 دقیقه روی پوست بگذارید.
3. حمام با مواد تسکین‌دهنده
جو دوسر کلوئیدی: اضافه کردن پودر جو دوسر به آب ولرم می‌تواند التهاب و خارش را کاهش دهد.
سرکه سیب: اضافه کردن چند قاشق سرکه سیب به آب حمام به کاهش باکتری‌ها و تسکین پوست کمک می‌کند.
4. اجتناب از خاراندن پوست
کوتاه کردن ناخن‌ها و پوشیدن دستکش در شب برای جلوگیری از خاراندن ناخودآگاه.
استفاده از باند یا گاز استریل برای پوشاندن ناحیه آسیب‌دیده.
5. استفاده از روغن‌های طبیعی
روغن نارگیل: به دلیل خواص ضدالتهابی و مرطوب‌کنندگی مناسب است.
روغن درخت چای: به کاهش التهاب و پیشگیری از عفونت کمک می‌کند.
روغن زیتون: پوست را نرم و از خشکی محافظت می‌کند.
6. ژل آلوئه‌ورا
ژل خالص آلوئه‌ورا را روی ناحیه آسیب‌دیده بمالید تا خارش و التهاب کاهش یابد.
7. لباس مناسب
از لباس‌های نخی و گشاد استفاده کنید تا پوست تحریک نشود.
لباس‌های تنگ و پشمی را کنار بگذارید.
8. مدیریت استرس
روش‌هایی مانند مدیتیشن، یوگا یا تمرینات تنفسی برای کاهش استرس بسیار موثر هستند.
برنامه‌ریزی برای خواب کافی و استراحت می‌تواند کمک زیادی به کاهش علائم کند.
9. رژیم غذایی متعادل
غذاهای حاوی اسیدهای چرب امگا-3 مانند ماهی، گردو و بذر کتان می‌توانند التهاب را کاهش دهند.
از مصرف غذاهای فرآوری‌شده و حساسیت‌زا (مانند لبنیات پرچرب و شکر زیاد) خودداری کنید.
10. چای گیاهی
نوشیدن دمنوش‌های آرامش‌بخش مانند چای بابونه یا نعناع به کاهش استرس کمک می‌کند و اثر تسکینی روی پوست دارد.
درمان دارویی اگزمای عصبی
درمان دارویی اگزمای عصبی معمولاً با هدف کاهش خارش، التهاب، و قطع چرخه خارش و خاراندن انجام می‌شود. این درمان‌ها باید توسط پزشک تجویز شوند و بسته به شدت علائم و شرایط فردی تنظیم می‌شوند. در ادامه، درمان‌های دارویی رایج را بررسی می‌کنیم:
| نوع درمان | توضیحات و موارد مصرف | مثال‌ها |
|---|---|---|
| کورتیکواستروئیدهای موضعی | کاهش التهاب و خارش در ناحیه آسیب‌دیده. مصرف طولانی‌مدت ممکن است عوارض داشته باشد. | هیدروکورتیزون، کلوبتازول، بتامتازون |
| مهارکننده‌های کلسینورین | کنترل التهاب در نواحی حساس یا جایگزین کورتیکواستروئیدها. عوارض کمتری دارد. | پیمکرولیموس (Elidel)، تاکرولیموس (Protopic) |
| آنتی‌هیستامین‌ها (خوراکی) | کاهش خارش، به‌ویژه در شب. برخی از آن‌ها خواب‌آور هستند. | لوراتادین، ستیریزین، هیدروکسی‌زین |
| آنتی‌بیوتیک‌ها | درمان عفونت‌های باکتریایی ناشی از خاراندن یا التهاب. | موپیروسین (موضعی)، کلیندامایسین (خوراکی) |
| داروهای ضداضطراب/آرام‌بخش | کاهش استرس و اضطراب برای کنترل عوامل تشدیدکننده. | دیازپام، آلپرازولام (با تجویز پزشک) |
| داروهای سرکوب‌کننده ایمنی | موارد شدید که به درمان‌های دیگر پاسخ نمی‌دهند. نیازمند نظارت دقیق پزشک است. | سیکلوسپورین، متوترکسات |
| مرطوب‌کننده‌های درمانی | کاهش خشکی و حفظ رطوبت پوست. ترکیبات دارویی مناسب برای پوست‌های حساس. | کرم‌های حاوی اوره یا سرامید |
| کورتیکواستروئیدهای خوراکی | برای موارد حاد و شدید، استفاده کوتاه‌مدت با نظارت پزشک. | پردنیزولون |
1. کرم‌ها و پمادهای کورتیکواستروئید (ضدالتهاب)
برای کاهش التهاب و خارش در ناحیه آسیب‌دیده استفاده می‌شود.
مثال‌ها: هیدروکورتیزون، کلوبتازول، بتامتازون.
نکته: نباید بیش از مقدار توصیه‌شده استفاده شود؛ مصرف طولانی‌مدت ممکن است پوست را نازک کند.
2. مهارکننده‌های کلسینورین (کرم‌های غیر استروئیدی)
برای کنترل التهاب در نواحی حساس یا در مواردی که کورتیکواستروئیدها مناسب نیستند.
مثال‌ها: پیمکرولیموس (Elidel)، تاکرولیموس (Protopic).
مزیت: عوارض جانبی کمتری نسبت به کورتیکواستروئیدها دارد.
3. آنتی‌هیستامین‌ها (ضدخارش خوراکی)
برای کاهش خارش، به‌ویژه در شب که خارش شدیدتر می‌شود.
مثال‌ها: لوراتادین، ستیریزین، هیدروکسی‌زین.
نکته: برخی از آنتی‌هیستامین‌ها ممکن است خواب‌آور باشند.
4. آنتی‌بیوتیک‌ها (در صورت عفونت)
اگر ناحیه خارش دچار عفونت باکتریایی شود، پزشک آنتی‌بیوتیک موضعی یا خوراکی تجویز می‌کند.
مثال‌ها: موپیروسین (موضعی)، کلیندامایسین (خوراکی).
5. داروهای ضداضطراب یا آرام‌بخش‌ها
برای کاهش استرس و اضطرابی که به عنوان یکی از عوامل تشدیدکننده اگزما شناخته می‌شود.
مثال‌ها: دیازپام، آلپرازولام (تنها تحت نظر پزشک).
نکته: مصرف این داروها معمولاً کوتاه‌مدت است.
6. داروهای سرکوب‌کننده ایمنی (در موارد شدید)
در موارد مقاوم به درمان، ممکن است داروهای خوراکی سرکوب‌کننده سیستم ایمنی تجویز شوند.
مثال‌ها: سیکلوسپورین، متوترکسات.
نکته: نیاز به نظارت دقیق پزشک دارد، زیرا این داروها عوارض جانبی جدی دارند.
7. مرطوب‌کننده‌های درمانی
ترکیبات مرطوب‌کننده دارویی مانند اوره 10% یا لوسیون‌های حاوی سرامید برای بهبود خشکی و محافظت از پوست.
8. کورتیکواستروئیدهای خوراکی (موارد شدید و کوتاه‌مدت)
برای موارد شدید و حاد که با درمان‌های موضعی کنترل نمی‌شوند.
مثال: پردنیزولون (تنها تحت نظر پزشک و برای مدت کوتاه).
نکات مهم:
تجویز پزشک ضروری است: هر گونه داروی خوراکی یا موضعی باید تحت نظارت پزشک استفاده شود.
پیگیری درمان: درمان را کامل کنید و در صورت بهبود نیافتن علائم یا عوارض دارویی، پزشک را مطلع کنید.
ترکیب درمان‌ها: معمولاً درمان دارویی همراه با مراقبت‌های خانگی و کاهش استرس مؤثرتر است.
آیا اگزمای عصبی مسری است؟
خیر، اگزمای عصبی مسری نیست. این بیماری پوستی تنها از طریق عوامل داخلی مانند استرس، اضطراب، تغییرات هورمونی و عوامل محیطی ایجاد می‌شود و به هیچ عنوان از فردی به فرد دیگر منتقل نمی‌شود. اگزما نتیجه واکنش‌های غیرطبیعی سیستم ایمنی به تحریکات مختلف است و نه یک بیماری عفونی.
راه های پیشگیری از اگزمای عصبی
برای پیشگیری از اگزمای عصبی، می‌توان اقدامات مختلفی را انجام داد که به کاهش تشدید علائم و جلوگیری از بروز حملات کمک می‌کنند. در اینجا چند راهکار مهم برای پیشگیری آورده شده است:
| روش پیشگیری | توضیحات |
|---|---|
| مدیریت استرس | استفاده از تکنیک‌های آرامش‌بخش مانند مدیتیشن، یوگا، و تمرینات تنفسی برای کاهش استرس. |
| مراقبت از پوست | استفاده از مرطوب‌کننده‌های مناسب برای جلوگیری از خشکی پوست و شستشوی پوست با صابون‌های ملایم. |
| اجتناب از محرک‌ها | دوری از محصولات شیمیایی، عطرها، و مواد شوینده قوی که می‌توانند پوست را تحریک کنند. |
| مراقبت از خواب | خواب کافی و استراحت مناسب برای کاهش استرس و بهبود وضعیت پوست. |
| پرهیز از خاراندن پوست | استفاده از کمپرس سرد یا کرم‌های ضدخارش به جای خاراندن پوست. |
| تغذیه سالم | مصرف غذاهای حاوی اسیدهای چرب امگا-3 مانند ماهی و گردو و پرهیز از غذاهای فرآوری‌شده. |
| نظارت بر تغییرات هورمونی | مدیریت تغییرات هورمونی با مراقبت‌های پوستی و کاهش استرس در دوران قاعدگی یا بارداری. |
| پرهیز از شرایط محیطی خشک | اجتناب از هوای خشک، باد سرد و گرمای شدید و استفاده از رطوبت‌ساز در محیط‌های خشک. |
| مراجعه به پزشک در صورت لزوم | مراجعه به پزشک برای درمان‌های تخصصی در صورت ادامه یا تشدید علائم. |
1. مدیریت استرس
استرس یکی از عوامل اصلی تشدید اگزمای عصبی است. برای مدیریت استرس، می‌توان از تکنیک‌های آرامش‌بخش مانند مدیتیشن، یوگا، تمرینات تنفسی، و تمرکز حواس استفاده کرد.
ایجاد زمان‌های آرامش و استراحت در طول روز و تمرینات روانی می‌تواند تأثیر مثبتی داشته باشد.
2. رعایت مراقبت‌های پوستی
استفاده از مرطوب‌کننده‌ها و کرم‌های مناسب برای جلوگیری از خشکی پوست بسیار مهم است. پوست خشک می‌تواند علائم اگزما را تشدید کند.
پس از هر بار شستشو یا حمام، بلافاصله از مرطوب‌کننده استفاده کنید.
از صابون‌های ملایم و فاقد عطر استفاده کنید.
3. اجتناب از محرک‌ها و مواد حساسیت‌زا
از محصولات شیمیایی، عطرها و مواد شوینده قوی که می‌توانند پوست را تحریک کنند، دوری کنید.
لباس‌های پشمی و تنگ را کنار بگذارید و لباس‌های نخی و گشاد بپوشید.
4. مراقبت از خواب
خواب کافی و باکیفیت به بدن کمک می‌کند تا به بهترین شکل به ترمیم پوست و کاهش التهاب بپردازد.
استراحت مناسب می‌تواند به کاهش استرس و بهبود وضعیت پوست کمک کند.
5. پرهیز از خاراندن پوست
خاراندن مداوم ناحیه آسیب‌دیده می‌تواند وضعیت پوست را بدتر کند. اگر احساس خارش دارید، به جای خاراندن، از کمپرس سرد یا کرم‌های ضدخارش استفاده کنید.
استفاده از دستکش در شب برای جلوگیری از خاراندن ناخودآگاه مفید است.
6. تغذیه سالم
مصرف غذاهایی که دارای اسیدهای چرب امگا-3 (مانند ماهی، گردو و بذر کتان) هستند می‌تواند به کاهش التهاب کمک کند.
پرهیز از غذاهای حساسیت‌زا و فرآوری‌شده مانند غذاهای حاوی شکر زیاد یا مواد افزودنی می‌تواند مفید باشد.
آب زیاد بنوشید تا پوست هیدراته بماند.
7. نظارت بر تغییرات هورمونی
تغییرات هورمونی مانند دوران قاعدگی یا بارداری می‌توانند وضعیت اگزما را تحت تأثیر قرار دهند. در این دوره‌ها، مراقبت‌های پوستی و مدیریت استرس اهمیت بیشتری پیدا می‌کند.
8. پرهیز از قرارگیری در شرایط محیطی خشک
از هوای خشک، باد سرد و گرمای شدید خودداری کنید. این شرایط می‌توانند باعث خشکی بیشتر پوست و تشدید علائم شوند.
استفاده از رطوبت‌ساز در محیط‌های خشک می‌تواند کمک‌کننده باشد.
9. مراجعه به پزشک در صورت لزوم
در صورتی که علائم اگزما ادامه داشت یا شدت یافت، مراجعه به پزشک برای دریافت درمان‌های مناسب ضروری است.
غذاهای مفید و مضر برای کاهش علائم اگزمای عصبی
| نوع غذا | غذاهای مفید | غذاهای مضر |
|---|---|---|
| اسیدهای چرب امگا-3 | ماهی‌های چرب (سالمون، ساردین، ماکرل)، بذر کتان، گردو | – |
| آنتی‌اکسیدان‌ها | میوه‌ها و سبزیجات رنگی (توت فرنگی، تمشک، اسفناج، کلم بروکلی) | غذاهای فرآوری‌شده، کیک‌ها و شیرینی‌های فرآوری‌شده |
| پروبیوتیک‌ها | ماست کم‌چرب، کفیر، ترشیجات تخمیر شده | – |
| ویتامین D | ماهی‌های چرب، زرده تخم‌مرغ، محصولات غنی‌شده مانند شیر | – |
| ویتامین E | بادام، گردو، آووکادو، روغن زیتون | – |
| غذاهای ضد التهابی | زردچوبه، زنجبیل، سیر، روغن زیتون | – |
| قندهای تصفیه‌شده | – | نوشابه‌های شیرین، فست فود، کیک‌های فرآوری‌شده |
| آلرژن‌ها | – | شیر، تخم‌مرغ، بادام‌زمینی، سویا |
| چربی‌های ترانس و اشباع | – | غذاهای سرخ‌شده، مارگارین، چربی‌های حیوانی |
| گلوتن | – | نان، پاستا، کیک‌های حاوی گندم (در صورت حساسیت به گلوتن) |
| مواد افزودنی و نگهدارنده‌ها | – | رنگ‌های مصنوعی، طعم‌دهنده‌های شیمیایی |
غذاهای مفید:
غذاهای حاوی اسیدهای چرب امگا-3:
این غذاها خواص ضدالتهابی دارند و می‌توانند به کاهش التهاب و علائم اگزما کمک کنند.
مثال‌ها: ماهی‌های چرب (سالمون، ساردین، ماکرل)، بذر کتان، گردو، روغن کنجد.
غذاهای غنی از آنتی‌اکسیدان‌ها:
آنتی‌اکسیدان‌ها به کاهش التهاب و حفاظت از پوست کمک می‌کنند.
مثال‌ها: میوه‌ها و سبزیجات رنگی (توت فرنگی، تمشک، اسفناج، کلم بروکلی، هویج).
غذاهای حاوی پروبیوتیک‌ها:
پروبیوتیک‌ها می‌توانند به تعادل فلور میکروبی روده کمک کرده و از بروز التهاب در بدن جلوگیری کنند.
مثال‌ها: ماست کم‌چرب، کفیر، ترشیجات تخمیر شده.
غذاهای غنی از ویتامین D:
ویتامین D نقش مهمی در سلامت پوست و سیستم ایمنی بدن دارد.
مثال‌ها: ماهی‌های چرب، زرده تخم‌مرغ، محصولات غنی‌شده مانند شیر و آب‌پرتقال.
غذاهای غنی از ویتامین E:
ویتامین E یک آنتی‌اکسیدان است که می‌تواند به ترمیم پوست کمک کند.
مثال‌ها: بادام، گردو، آووکادو، روغن زیتون.
غذاهای ضد التهابی:
این غذاها به کاهش التهاب کمک کرده و علائم اگزما را کاهش می‌دهند.
مثال‌ها: زردچوبه، زنجبیل، سیر، روغن زیتون.
غذاهای مضر:
غذاهای فرآوری‌شده و قندهای تصفیه‌شده:
قندهای بالا و مواد شیمیایی موجود در غذاهای فرآوری‌شده می‌توانند باعث افزایش التهاب و تشدید علائم اگزما شوند.
مثال‌ها: نوشابه‌های شیرین، کیک‌ها و شیرینی‌های فرآوری‌شده، فست فود.
غذاهای حساسیت‌زا (آلرژن‌ها):
برخی از غذاها می‌توانند باعث تحریک و تشدید علائم اگزما در افراد حساس شوند.
مثال‌ها: شیر، تخم‌مرغ، بادام‌زمینی، سویا.
غذاهای غنی از چربی‌های ترانس و اشباع:
این نوع چربی‌ها می‌توانند به التهاب و تشدید علائم اگزما کمک کنند.
مثال‌ها: غذاهای سرخ‌شده، مارگارین، چربی‌های حیوانی (مثل گوشت‌های چرب و پنیرهای چرب).
غذاهای حاوی گلوتن (در صورت حساسیت به گلوتن):
در برخی افراد، گلوتن ممکن است علائم اگزما را تشدید کند.
مثال‌ها: نان، پاستا، کیک‌های حاوی گندم.
غذاهای حاوی مواد افزودنی و نگهدارنده‌ها:
مواد شیمیایی موجود در غذاهای فرآوری‌شده ممکن است باعث تحریک و تشدید علائم اگزما شوند.
مثال‌ها: رنگ‌های مصنوعی، طعم‌دهنده‌های شیمیایی.
آیا اگزمای عصبی در کودکان هم مشاهده می‌شود؟
بله، اگزمای عصبی می‌تواند در کودکان نیز مشاهده شود. در واقع، این نوع اگزما یکی از مشکلات پوستی شایع در کودکان است، به ویژه در سنین پایین. در کودکان، عوامل متعددی مانند استرس، حساسیت‌های پوستی و عوامل محیطی می‌توانند باعث بروز اگزما شوند. همچنین، اگزمای عصبی در کودکان ممکن است با آلرژی‌های غذایی، آلرژن‌ها یا حتی تغییرات آب و هوایی تشدید شود.
| موضوع | توضیحات |
|---|---|
| آیا اگزما در کودکان مشاهده می‌شود؟ | بله، اگزمای عصبی در کودکان نیز شایع است و ممکن است در سنین پایین بروز کند. |
| علائم اگزمای عصبی در کودکان |
– خشکی و قرمزی پوست
– خارش شدید
– التهاب و ترک‌های پوستی
– گاهی عفونت‌های پوستی ناشی از خاراندن
|
| عوامل تشدیدکننده |
– استرس و اضطراب
– حساسیت به مواد غذایی (شیر، تخم‌مرغ)
– آلرژی‌های محیطی (گرده گیاهان، گرد و غبار)
– محیط خشک یا سرد
|
| مدیریت و درمان |
– مرطوب نگه داشتن پوست با کرم‌ها و لوسیون‌ها
– استفاده از لباس‌های نرم و نخی
– مدیریت استرس
– مشاوره با پزشک برای درمان‌های دارویی
|
| تشخیص | تشخیص معمولاً توسط پزشک متخصص پوست بر اساس علائم بالینی و تاریخچه پزشکی کودک انجام می‌شود. |
علائم اگزمای عصبی در کودکان:
خشکی و قرمزی پوست
خارش شدید
التهاب و ترک‌های پوستی
گاهی عفونت‌های پوستی ناشی از خاراندن
دلایل و عوامل تشدیدکننده در کودکان:
استرس و تغییرات روانی (مانند اضطراب یا ناراحتی)
حساسیت به مواد غذایی (مانند شیر یا تخم‌مرغ)
محیط خشک یا سرد
آلرژی‌های محیطی مانند گرده گیاهان، دود سیگار، و گرد و غبار
مدیریت اگزمای عصبی در کودکان:
مرطوب نگه داشتن پوست با استفاده از کرم‌ها و لوسیون‌های مناسب
استفاده از لباس‌های نرم و نخی برای جلوگیری از تحریک پوست
مدیریت استرس و فراهم کردن محیطی آرام برای کودک
در صورت لزوم، مشاوره با پزشک برای استفاده از داروهای مناسب
آیا اگزما تنها به پوست صورت محدود می‌شود؟
نه، اگزمای عصبی تنها به پوست صورت محدود نمی‌شود. این نوع اگزما می‌تواند در هر ناحیه‌ای از بدن ظاهر شود. در واقع، اگزمای عصبی معمولاً در مناطقی از بدن که بیشتر در معرض تحریک یا تماس با مواد مختلف قرار دارند، بروز می‌کند.
نواحی شایع اگزمای عصبی:
دست‌ها: به ویژه در تماس با مواد شیمیایی یا تحریک‌کننده‌ها.
پشت زانوها: ناحیه‌ای که پوست در آن خمیده است و ممکن است بیشتر در معرض فشار یا تحریک قرار گیرد.
کف پاها: جایی که ممکن است در اثر پوشیدن کفش نامناسب یا تماس با سطوح مختلف، تحریک شود.
گردن و صورت: البته این مناطق هم ممکن است تحت تأثیر قرار گیرند، به ویژه زمانی که استرس یا تغییرات هورمونی نقش دارند.
بازوها و ساق‌ها: این نواحی نیز می‌توانند تحت تأثیر قرار بگیرند.
source