«ایوی استون تک و تنها در اتاقی کوچک و اجاره‌ای، در انتهای شمالی خیابان کسل، دورافتاده‌ترین نقطه از هر کالجی در سطح شهر زندگی می‌کرد و هنوز به دانشگاه کمبریج رفت‌وآمد داشت. البته ایوی دانشجو نبود و فقط دوره تحقیقاتی خود را در دانشگاه سپری می‌کرد». این بخشی از رمان «دختران بلومزبری» نوشته ناتالی جنر است که به‌تازگی با ترجمه محمد جعفرپور در نشر ثالث منتشر شده است.
source