نقد و بررسی فصل دوم سریال بازی مرکب (Squid Game) ؛ انسان به خودش هم رحم نمی‌کند

تحلیل روایی و ساختار فصل دوم

اگر بخواهم صادقانه بگویم، وقتی سه سال پیش برای اولین‌بار سریال بازی مرکب را تماشا کردم، مانند بسیاری از افراد شیفته‌ی آن نشدم. در حقیقت، به نظرم داستان و اجرای آن بیش از حد اغراق‌آمیز بود؛ اما ایده نو و جذابی داشت و می‌توانستیم آن را بدون حتی دقیقه‌ای توقف تماشا کنیم.

پس از اینکه اعلام شد فصل‌های دوم و سوم این سریال ساخته می‌شوند، مشتاق بودم بدانم آیا این سریال از فرمول اولیه‌اش فاصله می‌گیرد و عمیق‌تر به شخصیت‌ها و مفاهیم اجتماعی می‌پردازد یا خیر. آیا روایت داستان به سراغ جزئیات بیشتری خواهد رفت؟

از همان قسمت ابتدایی فصل دوم مشاهده می‌کنیم که شازنده‌ها با تغییر فرمول اصلی سریال، دیدگاهی تازه به این مفهوم ارائه می‌دهد؛ اما باوجود شروعی امیدوارکننده، سریال همچنان به الگوهای تکراری متکی است که باعث می‌شود پیش‌بینی‌پذیر بودن فصل اول را به یاد بیاوریم.

فصل دوم بازی مرکب دقیقاً از جایی شروع می‌شود که فصل اول پایان یافت؛ جایی که «سونگ گی-هون» آماده‌ی سوار شدن به هواپیما برای دیدن دخترش در آمریکا است؛ اما پیش از آن شماره یکی از کارت‌های بازی مرکب را می‌گیرد و دوباره به ماجرای بازی‌ها کشیده می‌شود.

بعد از نمایش عنوان سریال، داستان دو سال جلو می‌رود. در این فاصله، افسر پلیس «هوانگ جون-هو» به‌عنوان پلیس راهنمایی و رانندگی مشغول به کار شده است. او پس از پیدا شدن در آب‌های نزدیک یکی از جزایر توسط یک ماهیگیر، از سمت خود به‌عنوان کارآگاه به‌طور داوطلبانه کناره‌گیری کرده است.

از سوی دیگر، «گی-هون» تمام زندگی خود را وقف یافتن افرادی کرده که پشت پرده بازی‌ها هستند. او با ثروتی که به دست آورده، یک متل قدیمی خریداری کرده و با همکاری فردی که به او بدهی داشت، تلاش می‌کند تا عضو استخدام‌کننده‌ی بازی‌ها را پیدا کرده و به دور جدیدی از بازی وارد شود.

فصل دوم سریال بازی مرکب، همانند فصل ابتدایی با به چالش کشیدن قالب‌های رایج کی‌دراماها و نقد مستقیم فشار طاقت‌فرسای سرمایه‌داری که جامعه کره جنوبی را تحت تأثیر قرار داده، تحولی در این ژانر ایجاد کرد. خالق این سریال، در فصل دوم نیز با دیدگاهی خلاقانه به مسئله طبقاتی پرداخت و با واکنش‌های فرهنگی بی‌نظیری که دریافت کرد.

همانطور که بالاتر در نقد فصل دوم سریال Squid Game اشاره کردیم، فصل دوم نیز همان الگو را در نقد نطام سرمایه‌داری پیش برده است. اگرچه باید این را هم اعلام کنیم که نتفلیکس به‌راحتی از ادامه سریالی که به وضوح طمع و حرص را به نقد می‌کشد، سودآوری می‌کند؛ اما شاید همین تناقض نیز نشان‌دهنده ضرورت بیان چنین مفاهیمی در سریال باشد.

نقد فصل دوم سریال بازی مرکب

سریال در فصل دوم نیز حرف‌های بزرگی می‌خواهد بزند که به شرح زیر هستند:

• کنترل مردم با وعده‌های پوچ و توخالی برای ادامه مسیر
• انسان در لحظات سخت به یک حیوان تبدیل می‌شود
• برای انجام کار نیک، شاید باید تعدادی کشته شوند
• نتیجه رای‌گیری همیشه تفرقه می‌افکند

فصل دوم بازی ماهی مرکب با سرعتی متعادل، اما تا حدی کند آغاز می‌شود. مشابه فصل اول، فصل دوم بازی اسکویید گیم نیز به تعادل در تمرکز بر شخصیت‌های کلیدی خود اهمیت می‌دهد و تلاش می‌کند وزن روایت را به‌طور مساوی در خطوط داستانی متعدد توزیع کند.

این فصل در عین حال که به پیش‌برد داستان اصلی می‌پردازد، پایه‌های محکمی که فصل اول ساخته بود را نیز به‌خوبی حفظ می‌کند. فصل اول به‌طور مستقیم به فصل دوم متصل است و این تأکید بر عدم وجود انحراف عمده بین دو فصل، اطمینان‌بخش است.

قلب فصل دوم همچنان حول محور تمایل به پول و ثروت می‌تپد؛ اما شدت این طمع به ثروت به‌اندازه‌ای که انتظار می‌رود، ناامیدکننده نیست. فصل دوم همچنین زمانی را صرف بررسی پیامدهای فصل اول می‌کند که این خودش جزو نقاط قوت این فصل محسوب می‌شود.

نقدهای اجتماعی که باعث جذابیت بازی ماهی مرکب در ابتدای پخش آن شدند، در فصل دوم با تأخیر شروع می‌شوند؛ اما ظهور آن‌ها در قسمت اول یکی از قوی‌ترین عناصر سریال را به نمایش می‌گذارد.

وقتی فروشنده (با بازی گونگ یو) به یک مرد بی‌خانمان انتخاب بین یک نان و یک بلیط بخت‌آزمایی می‌دهد، اولین درگیری مبتنی بر ارزش‌ها معرفی می‌شود. پس از اینکه بلیط برنده‌ای را نشان نمی‌دهد و فروشنده درخواست می‌کند سکه‌اش را پس بگیرد، نمایش ساده اما مؤثر بازی ماهی مرکب از بی‌تفاوتی به فقر می‌رسد.

با ادامه این الگو در طول فصل دوم، سریال دوباره بر نقد اجتماعی طبقاتی تأکید می‌کند. این لحظات که باعث ایجاد گفت‌و‌گو در مورد موضوعات اصلی سریال می‌شود. قوی‌ترین بخش‌های فصل دوم بازی ماهی مرکب امید است که تاثیر آن‌ها به طور موقت بر مخاطب گذاشته می‌شود.

فصل دوم همچنین از ترفندهای فرضی پرهیز کرده و بر بدی مطلق تمرکز دارد. هیچ همدردی‌ای برای ثروتمندان و قدرتمندان درخواست نمی‌شود. با توجه به افزایش نگرانی و بی‌اعتمادی که به ثروتمندان افراطی وارد شده است، خشم توجیه‌پذیری که در فصل دوم ماهی مرکب تجدید شده، اکنون بیشتر از همیشه مرتبط به نظر می‌رسد. همه آثار داستانی از واقعیت تاثیر می‌گیرند و زمان‌بندی بازی ماهی مرکب در فصل دوم بی‌نظیر است.

جمع‌بندی و امتیازدهی

فصل دوم سریال از نظر نوآوری چیز جدیدی ارائه نمی‌دهد؛ اما شدت چیزهایی که در فصل ابتدایی بود را بیشتر می‌کند. فصل دوم با بهره‌گیری از آنچه که در فصل اول اختیار گرففت، داستان را سرپا نگه می‌دارد و با انرژی خود، نقدی که مدت‌ها منتظرش بودیم را نسبت به طبقه پولدار جامعه به نمایش می‌گذارد.

اگر بخواهیم چیزی بگوییم، این است که فصل دوم با هفت قسمت خود، در انتها مخاطبش را با یک پایان معلق روبرو کرد که شاید ارزش تماشای آن را داشته باشد. با این حال فصل دوم ارزش تماشا کردن دارد و به‌عنوان یک اثر سرگرم‌کننده، راه خود را پیش می‌برد.

وب‌سایت فیگار به این فصل دوم این سریال نمره 7 از 10 را می‌دهد.

بیشتر بخوانید:

نظر شما درباره‌ی مطلب نقد فصل دوم سریال بازی مرکب چه بود؟ لطفا نظرات خود را در بخش کامنت با فیگار و دیگر کاربران به اشتراک بگذارید.